Περιγραφή του φυτού :
Είναι δένδρο αειθαλές και μικρών σχετικά διαστάσεων 3 έως 4 μέτρων , με σχήμα στρογγυλό ή πυραμιδοειδές και ζει πολλά χρόνια 40 έως 50.Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae και στο είδος Eriobotrya japonika . Τα φύλλα της είναι απλά , μεγάλα ,περγαμηνοειδή , οδοντωτά , λεία στην επάνω επιφάνεια και τραχιά και χνουδωτά στην κάτω . Τα άνθη της είναι κίτρινα , μικρά με χαρακτηριστικό ευχάριστο άρωμα . Εμφανίζονται σε ταξιανθίες από τον Νοέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο ,ανάλογα με το κλίμα της περιοχής . Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό ή ωοειδές , με φλοιό υποκίτρινο - πορτοκαλόχρωμο και με σάρκα κίτρινη χυμώδη , υπόξινη , περιέχει δε 2εωσ 4 κουκούτσια . Οι καρποί ωριμάζουν από τον Μάιο έως τον Ιούνιο . Τα άνθη σχηματίζονται στην κορυφή του βλαστού , που αναπτύσσεται από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο . Μπορεί όμως κοντά στη βάση του κύριου βλαστού να σχηματιστεί και δεύτερος βλαστός . Συνήθως όμως , η επέκταση των κλαδιών γίνεται με το σχηματισμό νέου βλαστού κοντά στη βάση της ταξικαρπίας . Στη βλάστηση που θα αναπτυχθεί την άνοιξη σχηματίζονται στην άκρη και στα πλάγια μάτια , από τα οποία μόνον αυτό που βρίσκεται στην άκρη ( επάκριος οφθαλμός ) θα διαφοροποιηθεί το καλοκαίρι σε απλό ανθοφόρο που θα δώσει το φθινόπωρο περίπου 40 έως 50 άνθη , από τα οποία πάλι θα δώσει καρπούς το 1/5 .

Καλλιέργεια :
Ευδοκιμεί γενικά στις μεσογειακές χώρες , όπου ευδοκιμεί και η ελιά , αλλά δεν αντέχει τους παγετούς , είτε χειμερινούς είτε ανοιξιάτικους , πάντως αντέχει τους παγετούς περισσότερο από τα εσπεριδοειδή .
Όσον αφορά το έδαφος αν και προτιμάει τα βαθιά , γόνιμα και υγρά εδάφη εν τούτης μπορεί να καλλιεργηθεί σε οποιοδήποτε έδαφος αρκεί να ποτίζεται επαρκώς
Έχει ανάγκη από όλες τις φροντίδες που χρειάζονται και τα εσπεριδοειδή , δηλαδή σκαλίσματα ποτίσματα κάθε 15 – 20 μέρες καθώς και λίπανση


Πολλαπλασιασμός :
Με σπόρο :
Η μέθοδος αυτή συνηθίζεται μονάχα στις περιπτώσεις που θα την χρησιμοποιήσουμε σαν καλλωπιστικό φυτό . Σ αυτή την περίπτωση πρέπει να σπείρομαι τους σπόρους αμέσως μόλις βγουν από τον καρπό γιατί χάνουν γρήγορα τη βλαστική τους ικανότητα .

Με παραφυάδες :

Με εναέριες καταβολάδες : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html

Με εμβολιασμό :
Αν θέλουμε να την καλλιεργήσουμε σαν καρποφόρο δεντρό , χρησιμοποιούμε για να την πολλαπλασιάσουμε τον ενοφθαλμισμό ή εμβολιασμό δια σχισμής , πάνω σε υποκείμενα μουσμουλιάς ιαπωνικής , ή γερμανικής ή ακόμα σε υποκείμενα κυδωνιάς , στην περίπτωση που θα χρησιμοποιηθεί η κυδωνιά σαν υποκείμενο τα φυτά θα αποκτήσουν νάνο μέγεθος . Τα υποκείμενα που θα χρησιμοποιήσουμε μπορεί να είναι και σπορόφυτα .
Ο ενοφθαλμισμός γίνεται τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο , ενώ ο εγκεντρισμός με σχισμή γίνεται τον Μάρτιο με Απρίλιο , με εμβόλιο που πρέπει να προέρχεται από κλαδί 2 ετών .



Εγκεντρισμός σχισμής : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6.html

Κλάδεμα :
Εκτός από το κλάδεμα διαμόρφωσης του σχήματος που συνήθως είναι κυπελλοειδές , χρειάζεται ελαφρό ετήσιο κλάδεμα με σκοπό αφ ενός μεν να διατηρηθεί το σχήμα ,αφ ετέρου δε να αναπτυχθεί
νέα βλάστηση . Επί πλέον πρέπει να αφαιρεθούν όλα τα ξερά κλαδιά και τα κλαδιά που μπλέκονται
μεταξύ τους , ώστε να φωτίζεται επαρκώς το εσωτερικό της .


Περιγραφή του φυτού:
Είναι δενδρώδης θάμνος που διακρίνεται σε δυο είδη
Τη ροδιά την καλλιεργημένη ( Punika granatum ) που είναι ιθαγενής της Περσίας , απ όπου διαδόθηκε σ όλες τις χώρες εύκρατης ζώνης, και κυρίως στις παραμεσόγειες περιοχές, σαν καρποφόρο δεντρό.
Και την ( Punika nana) που προέρχεται από τη Ν. Αμερική και καλλιεργείται σ όλο τον κόσμο
σαν καλλωπιστικό φυτό.
Η ροδιά είναι δενδρώδης θάμνος , φυλλοβόλος , με ανάπτυξη πολύ γρήγορη αλλά με μικροί βλάστηση. Αν δεν κλαδευτεί αναπτύσσεται σε ύψος το πολύ 3 με 4 μέτρα.
Η ρίζα της είναι ισχυρή και γονατοειδής. Ο κορμός της διακλαδίζεται χαμηλά και δημιουργεί πυκνή κόμη από νεαρούς κλάδους μακριούς και λεπτούς, που όταν είναι νέοι τελειώνουν σε αγκάθια, για να προστατεύονται από τα φυτοφάγα ζώα. Τα φύλλα έχουν διάταξη αντίθετα καθ εναλλαγή, είναι λογχοειδή, στην αρχή κοκκινωπά , αργότερα γίνονται ζωηρά πράσινα, πολύ γυαλιστερά και λάμπουν. Τα άνθη εμφανίζονται μεμονωμένα ή ανά 3 έως 5, είναι σχεδόν άμισχα, με κάλυκα σκληρό, περγαμηνοειδή, με χρώμα κοκκινωπό, χωρίζονται σε οδοντωτούς λοβούς και περικλείουν στεφάνη από 5 πέταλα με έντονο κόκκινο χρώμα . Τα άνθη εμφανίζονται μετά τα φύλλα , στο τέλος της άνοιξης , από το Μάιο μέχρι τον Ιούνιο . Λόγω δε της ομορφιάς τους , πολλές φορές καλλιεργείται σαν καλλωπιστική , παρά σαν καρποφόρος.

Καλλιέργεια:
Ευδοκιμεί σε περιοχές με μακρύ , ζεστό και ξερό καλοκαίρι . Αν και είναι φυλλοβόλο έχει μικρές ανάγκες σε κρύο για να διακόψει το λήθαργο . Ανέχεται το κρύο όπως και η ελιά . Από άποψη εδαφικών αναγκών δεν έχει ιδιαίτερες απαίτησης , αφού μπορεί να καλλιεργηθεί και να ευδοκιμήσει σε οποιοδήποτε έδαφος , ακόμα και στα πολύ αλκαλικά . Όσον αφορά τη λίπανση , αν υπάρχει ανάγκη πρέπει να γίνεται με σύνθετα λιπάσματα από μικρές μέχρι μέτριες δόσεις.
Όσον αφορά το πότισμα , και εφόσον ποτίζεται , πρέπει κανείς να προσέχει κατά την περίοδο της ωρίμανσης των καρπών , γιατί συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να σκίζονται οι καρποί . Αυτό οφείλεται σε πότισμα ή βροχή που γίνεται μετά από περίοδο παρατεταμένης καλοκαιρινής ξηρασίας .

Πολλαπλασιασμός:
Ο πολλαπλασιασμός μπορεί να γίνει με όλους τους τρόπους πολλαπλασιασμού.
Με σπόρο:

Με μοσχεύματα :
Μοσχεύματα από μαλακό ξύλο http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/softwood-cuttings.html
Μοσχεύματα από ημίσκληρο ξύλο http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/semi-cuttings.html
Μοσχεύματα από σκληρό ξύλο http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/cuttings-hardwood.html


Με παραφυάδες :

Με καταβολάδες :
Καταβολάδες εναέριες http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html

Καταβολάδες συνηθισμένες http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post_4.html


Κλάδεμα:
Το κλάδεμα συνίσταται περισσότερο στο καθάρισμα των κλαδιών , ώστε να διατηρείται η κόμη ανοιχτοί, στην αφαίρεση των ξερών κλαδιών , και στη διατήρηση του ύψους και του σχήματος.

Προβλήματα και ασθένειες:
Στις δικές μας περιοχές δεν έχουν παρατηρηθεί προβλήματα και ασθένειες .
 
Ποικιλίες:
Υπάρχουν δυο διαφορετικές ομάδες καλλιεργούμενων ποικιλιών που χαρακτηρίζονται από τη γεύση των καρπών , η ομάδα των ξινών καρπών και η ομάδα των γλυκών . Όλες οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι σπορόφυτα και έχουν το όνομα του τόπου απ όπου προέρχονται .
Οι συνηθισμένες καταβολάδες δεν είναι τίποτα περισσότερο από το να
λυγίζουμε μερικούς βλαστούς προς τα κάτω και να σκεπάζουμε με χώμα το μέρος του βλαστού που είναι πιο κοντά στο έδαφος . Μπορούμε εύκολα να γυρίσουμε σε καταβολάδες μερικούς βλαστούς από οποιονδήποτε θάμνο μέσα    στον κήπο του αρκεί να φτάνουν τα στελέχη για να κατέβουν μέχρι το έδαφος . Είναι απαραίτητο γι αυτό το σκοπό να χρησιμοποιούμε μόνο νεαρούς βλαστούς . Τα πιο ηλικιωμένα κλαδιά συνήθως 
αργούν να ριζώσουν και σπάνια δίνουν φυτά με καλό σχήμα . Η διαδικασία αυτή διευκολύνεται αν κάνουμε μια τομή , μια σχισμή , ή ένα δαχτυλίδι ,ή ακόμη αν κόψουμε ένα κομμάτι του φλοιού από το μέρος του βλαστού που θα το κάνουμε καταβολάδα . Λυγίζουμε το κλαδί σε μια καλή ορθή γωνία και το στερεώνουμε
γερά στο έδαφος , χρησιμοποιώντας και ένα πασσαλάκι για να το κρατά , (αν είναι απαραίτητο ). Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε μια γλάστρα ή κάποιο άλλο δοχείο όπου θα λυγίσουμε το κλαδί και θα το κάνουμε καταβολάδα . Όπως αναφέραμε και πιο πριν , αν ανακατέψουμε στο έδαφος άμμο και τύρφη θα διευκολύνουμε το βλαστό να ριζώσει πιο γρήγορα,και να δημιουργήσει ένα πιο πλούσιο ριζικό σύστημα .


































ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com