ΜΟΥΣΜΟΥΛΙΑ

Περιγραφή του φυτού :

Είναι δένδρο αειθαλές και μικρών σχετικά διαστάσεων 3 έως 4 μέτρων , με σχήμα στρογγυλό ή πυραμιδοειδές και ζει πολλά χρόνια 40 έως 50.Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae και στο είδος Eriobotrya japonika . Τα φύλλα της είναι απλά , μεγάλα ,περγαμηνοειδή , οδοντωτά , λεία στην επάνω επιφάνεια και τραχιά και χνουδωτά στην κάτω . Τα άνθη της είναι κίτρινα , μικρά με χαρακτηριστικό ευχάριστο άρωμα . Εμφανίζονται σε ταξιανθίες από τον Νοέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο ,ανάλογα με το κλίμα της περιοχής . Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό ή ωοειδές , με φλοιό υποκίτρινο - πορτοκαλόχρωμο και με σάρκα κίτρινη χυμώδη , υπόξινη , περιέχει δε 2εωσ 4 κουκούτσια . Οι καρποί ωριμάζουν από τον Μάιο έως τον Ιούνιο . Τα άνθη σχηματίζονται στην κορυφή του βλαστού , που αναπτύσσεται από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο . Μπορεί όμως κοντά στη βάση του κύριου βλαστού να σχηματιστεί και δεύτερος βλαστός . Συνήθως όμως , η επέκταση των κλαδιών γίνεται με το σχηματισμό νέου βλαστού κοντά στη βάση της ταξικαρπίας . Στη βλάστηση που θα αναπτυχθεί την άνοιξη σχηματίζονται στην άκρη και στα πλάγια μάτια , από τα οποία μόνον αυτό που βρίσκεται στην άκρη ( επάκριος οφθαλμός ) θα διαφοροποιηθεί το καλοκαίρι σε απλό ανθοφόρο που θα δώσει το φθινόπωρο περίπου 40 έως 50 άνθη , από τα οποία πάλι θα δώσει καρπούς το 1/5 .

Καλλιέργεια :

Ευδοκιμεί γενικά στις μεσογειακές χώρες , όπου ευδοκιμεί και η ελιά , αλλά δεν αντέχει τους παγετούς , είτε χειμερινούς είτε ανοιξιάτικους , πάντως αντέχει τους παγετούς περισσότερο από τα εσπεριδοειδή .

Όσον αφορά το έδαφος αν και προτιμάει τα βαθιά , γόνιμα και υγρά εδάφη εν τούτης μπορεί να καλλιεργηθεί σε οποιοδήποτε έδαφος αρκεί να ποτίζεται επαρκώς

Έχει ανάγκη από όλες τις φροντίδες που χρειάζονται και τα εσπεριδοειδή , δηλαδή σκαλίσματα ποτίσματα κάθε 15 – 20 μέρες καθώς και λίπανση

Πολλαπλασιασμός :

Με σπόρο :

Η μέθοδος αυτή συνηθίζεται μονάχα στις περιπτώσεις που θα την χρησιμοποιήσουμε σαν καλλωπιστικό φυτό . Σ αυτή την περίπτωση πρέπει να σπείρομαι τους σπόρους αμέσως μόλις βγουν από τον καρπό γιατί χάνουν γρήγορα τη βλαστική τους ικανότητα .

Με παραφυάδες :

Με εναέριες καταβολάδες : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html

Με εμβολιασμό :

Αν θέλουμε να την καλλιεργήσουμε σαν καρποφόρο δεντρό , χρησιμοποιούμε για να την πολλαπλασιάσουμε τον ενοφθαλμισμό ή εμβολιασμό δια σχισμής , πάνω σε υποκείμενα μουσμουλιάς ιαπωνικής , ή γερμανικής ή ακόμα σε υποκείμενα κυδωνιάς , στην περίπτωση που θα χρησιμοποιηθεί η κυδωνιά σαν υποκείμενο τα φυτά θα αποκτήσουν νάνο μέγεθος . Τα υποκείμενα που θα χρησιμοποιήσουμε μπορεί να είναι και σπορόφυτα .

Ο ενοφθαλμισμός γίνεται τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο , ενώ ο εγκεντρισμός με σχισμή γίνεται τον Μάρτιο με Απρίλιο , με εμβόλιο που πρέπει να προέρχεται από κλαδί 2 ετών .

Ενοφθαλμισμός : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_25.html

Εγκεντρισμός σχισμής : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6.html

Κλάδεμα :

Εκτός από το κλάδεμα διαμόρφωσης του σχήματος που συνήθως είναι κυπελλοειδές , χρειάζεται ελαφρό ετήσιο κλάδεμα με σκοπό αφ ενός μεν να διατηρηθεί το σχήμα ,αφ ετέρου δε να αναπτυχθεί

νέα βλάστηση . Επί πλέον πρέπει να αφαιρεθούν όλα τα ξερά κλαδιά και τα κλαδιά που μπλέκονται

μεταξύ τους , ώστε να φωτίζεται επαρκώς το εσωτερικό της .

Read More

ΡΟΔΙΑ-PUNIKA

Περιγραφή του φυτού:

Είναι δενδρώδης θάμνος που διακρίνεται σε δυο είδη

Τη ροδιά την καλλιεργημένη ( Punika granatum ) που είναι ιθαγενής της Περσίας , απ όπου διαδόθηκε σ όλες τις χώρες εύκρατης ζώνης, και κυρίως στις παραμεσόγειες περιοχές, σαν καρποφόρο δεντρό.

Και την ( Punika nana) που προέρχεται από τη Ν. Αμερική και καλλιεργείται σ όλο τον κόσμο

σαν καλλωπιστικό φυτό.

Η ροδιά είναι δενδρώδης θάμνος , φυλλοβόλος , με ανάπτυξη πολύ γρήγορη αλλά με μικροί βλάστηση. Αν δεν κλαδευτεί αναπτύσσεται σε ύψος το πολύ 3 με 4 μέτρα.

Η ρίζα της είναι ισχυρή και γονατοειδής. Ο κορμός της διακλαδίζεται χαμηλά και δημιουργεί πυκνή κόμη από νεαρούς κλάδους μακριούς και λεπτούς, που όταν είναι νέοι τελειώνουν σε αγκάθια, για να προστατεύονται από τα φυτοφάγα ζώα. Τα φύλλα έχουν διάταξη αντίθετα καθ εναλλαγή, είναι λογχοειδή, στην αρχή κοκκινωπά , αργότερα γίνονται ζωηρά πράσινα, πολύ γυαλιστερά και λάμπουν. Τα άνθη εμφανίζονται μεμονωμένα ή ανά 3 έως 5, είναι σχεδόν άμισχα, με κάλυκα σκληρό, περγαμηνοειδή, με χρώμα κοκκινωπό, χωρίζονται σε οδοντωτούς λοβούς και περικλείουν στεφάνη από 5 πέταλα με έντονο κόκκινο χρώμα . Τα άνθη εμφανίζονται μετά τα φύλλα , στο τέλος της άνοιξης , από το Μάιο μέχρι τον Ιούνιο . Λόγω δε της ομορφιάς τους , πολλές φορές καλλιεργείται σαν καλλωπιστική , παρά σαν καρποφόρος.

Καλλιέργεια:

Ευδοκιμεί σε περιοχές με μακρύ , ζεστό και ξερό καλοκαίρι . Αν και είναι φυλλοβόλο έχει μικρές ανάγκες σε κρύο για να διακόψει το λήθαργο . Ανέχεται το κρύο όπως και η ελιά . Από άποψη εδαφικών αναγκών δεν έχει ιδιαίτερες απαίτησης , αφού μπορεί να καλλιεργηθεί και να ευδοκιμήσει σε οποιοδήποτε έδαφος , ακόμα και στα πολύ αλκαλικά . Όσον αφορά τη λίπανση , αν υπάρχει ανάγκη πρέπει να γίνεται με σύνθετα λιπάσματα από μικρές μέχρι μέτριες δόσεις.

Όσον αφορά το πότισμα , και εφόσον ποτίζεται , πρέπει κανείς να προσέχει κατά την περίοδο της ωρίμανσης των καρπών , γιατί συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να σκίζονται οι καρποί . Αυτό οφείλεται σε πότισμα ή βροχή που γίνεται μετά από περίοδο παρατεταμένης καλοκαιρινής ξηρασίας .

Πολλαπλασιασμός:

Ο πολλαπλασιασμός μπορεί να γίνει με όλους τους τρόπους πολλαπλασιασμού.

Με σπόρο:

Με μοσχεύματα :

Μοσχεύματα από μαλακό ξύλο http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/softwood-cuttings.html

Μοσχεύματα από ημίσκληρο ξύλο http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/semi-cuttings.html

Μοσχεύματα από σκληρό ξύλο http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/cuttings-hardwood.html

Με παραφυάδες :

Με καταβολάδες :

Καταβολάδες εναέριες http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html

Καταβολάδες συνηθισμένες http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post_4.html

Κλάδεμα:

Το κλάδεμα συνίσταται περισσότερο στο καθάρισμα των κλαδιών , ώστε να διατηρείται η κόμη ανοιχτοί, στην αφαίρεση των ξερών κλαδιών , και στη διατήρηση του ύψους και του σχήματος.

Προβλήματα και ασθένειες:

Στις δικές μας περιοχές δεν έχουν παρατηρηθεί προβλήματα και ασθένειες .

 

Ποικιλίες:

Υπάρχουν δυο διαφορετικές ομάδες καλλιεργούμενων ποικιλιών που χαρακτηρίζονται από τη γεύση των καρπών , η ομάδα των ξινών καρπών και η ομάδα των γλυκών . Όλες οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι σπορόφυτα και έχουν το όνομα του τόπου απ όπου προέρχονται .

Read More

ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ

Είναι ιθαγενές της Κίνας και της Ιαπωνίας , απ όπου ήρθε στην Ευρώπη και σημείωσε μεγάλη επιτυχία ,γιατί ήταν εύκολο στην καλλιέργεια και γιατί οι καρποί του ήταν ακαταμάχητοι . Κ καλλιεργείται οπουδήποτε, με κλίμα βέβαια χειμερινό , μάλλον ήπιο , τόσο σαν καλλωπιστικό , είτε σε κήπους είτε σε γλάστρες , όσο και για τους καρπούς του .

Είναι θάμνος ή δέντρο με μικρό μέγεθος , με πλούσιο φύλλωμα , αποτελούμενο από κλαδιά μάλλον λεπτά ,χωρίς αγκάθια . Τα φύλλα έχουν τυπικό σχήμα ωοειδές , με στρογγυλεμένη άκρη και μάλλον μικρά , με έντονο και λαμπερό πράσινο χρώμα . Κατά τον Μάιο με Ιούνιο γεμίζουν από άνθη μικρά , που εμφανίζονται στις μασχάλες των φύλλων .

Ποικιλίες του είναι το Fortunella margarita , που καλλιεργείται κυρίως στην Κίνα, και το Fortunella japonica , που καλλιεργείται κυρίως στην Ιαπωνία . Το Fortunella margarita κάνει καρπούς με σχήμα ωοειδές , ενώ στο Fortunella japonica οι καρποί είναι στρόγγυλοι . Επίσης τα φύλλα είναι πιο μεγάλα και με νευρώσεις στην κάτω επιφάνεια . Ακόμα σαν δέντρο είναι πιο ψηλό από το Fortunella japonica , ενώ οι καρποί του έχουν χρώμα πιο λαμπερό πορτοκαλί , με φλοιό πιο τραχύ . Οι καρποί συλλέγονται το χειμώνα ( από τον Οκτώβριο ως τον Ιανουάριο ) και καταναλώνονται αμέσως . Σε αντίθεση με τα άλλα εσπεριδοειδή , αυτοί οι καρποί τρώγονται με τη φλούδα , νωποί , ή γίνονται γενικά ζελέδες και λικέρ .

Το κουμκουάτ θεωρείται πολύ ανθεκτικό στο κρύο , ιδιαίτερα μάλιστα αν είναι εμβολιασμένο πάνω σε υποκείμενο Poncirus trifoliate ( Τρίφυλλο )

Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4.html

 

 

ΑΠΟ ΤΟΝ

ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ

kutsukiss@gmail.com

Read More

ΚΙΤΡΟ ΚΙΤΡΙΑ CITRUS

Περιγραφή του φυτού:
Είναι ένα εσπεριδοειδές που δε ζει πολλά χρόνια .Στην ουσία είναι θάμνος ή μικρό δέντρο , πολύ ευαίσθητο στο κρύο . Οι καρποί της είναι μεγάλοι ή και τεράστιοι σε μέγεθος , και έχουν συνήθως σχήμα επίμηκες .Ο φλοιός έχει μεγάλο πάχος , έχει χρώμα κίτρινο , είναι πολύ σαρκώδης με επιφάνεια λεία ή τραχιά και είναι πολύ αρωματικός . Η σάρκα είναι συνεκτική , δεν περιέχει πολύ χυμό και ανάλογα με την ποικιλία είναι γλυκιά ή ξινή . οι καρποί χρησιμοποιούνται για την παρασκευή γλυκών και για τον αρωματισμό ποτών .

Ποικιλίες:
Ποικιλίες με γλυκό χυμό:
Corsican
Λευκή
Ποικιλίες με ξινό χυμό:
Etrog
Diamante
Το Κρητικό (μακρόστενο και ελλειψοειδές)
Το Γαριφαλάτο
Το Θολωρίτικο

Περισσότερες πληροφορίες εδώ:
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4.html

ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com

Read More

ΠΕΡΓΑΜΟΝΤΟ

Είναι ένα εσπεριδοειδές όχι πολύ διαδεδομένο , με άγνωστη προέλευση . Σαν φυτό είναι θαμνώδες , με ύψος 2-3 μέτρα , με χαρακτηριστική βλάστηση που μοιάζει με εκείνη της νεραντζιάς . Τα φύλλα του είναι μεγάλα και μοιάζουν κάπως με εκείνα της λεμονιάς , τόσο στο χρώμα όσο και στο σχήμα .Τα άνθη του έχουν άσπρο χρώμα και είναι πάρα πολύ αρωματικά εμφανιζόμενα μια φορά το χρόνο , από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο . Η καρποί του είναι μικροί ή ελαφρός μεγάλοι , σφαιρικοί , ή λίγο πλακέ , ή αχλαδόμορφοι Ο φλοιός τους είναι μάλλον λεπτός και λείος ή τραχύς . Οι καρποί του έχουν χρώμα λεμονοκίτρινο . Η σάρκα είναι συνεκτική , πολύ ξινή και πολύ πικρή , έχει δε χρώμα ωχροπρασινοκίτρινο . Είναι λίγο χυμώδης και δεν τρώγεται . Καλλιεργείται για το φλοιό των καρπών , που χρησιμοποιείτε τόσο στη ζαχαροπλαστική όσο και στην αρωματοποιία .

 

 

 

 

 

 

 

 

Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4.html

 

 

ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com

 

 

Read More

ΚΩΝΟΦΟΡΑ-CONIFERS

Ετικέτες Technorati: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ,ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ,ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ,ΜΕ ΣΠΟΡΟ,ΜΕ ΜΟΣΧΕΥΜΑ,ΜΕ ΠΑΡΑΦΥΑΔΕΣ,ΜΕ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ,ΚΛΑΔΕΜΑ,ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ,ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Περιγραφή:
Τα κωνοφόρα , και ειδικά τα μικρής ανάπτυξης (όπως επίσης και τα νάνα ), παίζουν σημαντικό και ιδιαίτερο ρόλο σ έναν κήπο , αν και μέχρι σήμερα δεν έχουν αξιοποιηθεί όσο θα έπρεπε . Η αξία τους συνίσταται στο γεγονός ότι μπορούν να δημιουργήσουν ωραιότατες αντιθέσεις με τα υπόλοιπα φυτά ενός κήπου , τόσο με τα φυλλοβόλα όσο και με τα αειθαλή , όπως επίσης και στο ότι πολλά απ αυτά έχουν ωραιότατα χρώματα . Για όσους τα αγνοούν , τα κωνοφόρα είναι δέντρα κυρίως και λιγότερο θάμνοι , όλα όμως δασικά φυτά και , εκτός από λίγες εξαιρέσεις όλα αειθαλή . Το πεύκο , το Έλατο ,ο κέδρος ,το κυπαρίσσι ,η τούγια ,ο άρκευθος είναι όλα κωνοφόρα . Κυριαρχούν στον πλανήτη από τα πιο ψυχρά μέρη έως τα πιο θερμά , . Είναι φυτά γενικά ξυλώδη , ο καρπός των περισσοτέρων είναι κώνος (το γνωστό κουκουνάρι ) , γι αυτό άλλωστε ονομάζονται και κωνοφόρα , ενώ πολλά απ αυτά κάνουν καρπούς ρώγες ,το όνομα το πήραν από το σχήμα τους (κώνος)  όπως για παράδειγμα η τούγια (Thuya) και ο ταξός (Taxus baccata) Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι δεν κάνουν όλα τα κωνοφόρα κουκουνάρια όλα ούτε και έχουν όλα σχήμα κώνου , όλα όμως έχουν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα , όλα έχουν βελονοειδή φύλλα , και στον κορμό τους ,και σε όλα τα όργανα τους (φύλλα , καρπούς , ρίζες ,) περιέχουν ρετσίνι .Και μια και αναφέραμε τον ταξό, θα πρέπει να πούμε ότι αν και είναι δέντρο , επειδή η ανάπτυξη του είναι πολύ αργή τον χρησιμοποιούμε ή καλύτερα τον αντιμετωπίζουμε σαν θάμνο . Έτσι ακόμα και φράχτες μπορούμε να δούμε από ταξό , γιατί , πραγματικά , δεν πρόκειται ποτέ , φυτεύοντας τον με το συνηθισμένο ύψος του ενός μέτρου και μέσα σε 20 χρόνια να ξεπεράσει τα 2,5 μετρά . Αρκετά λοιπόν από τα κωνοφόρα , ενώ είναι δέντρα και μάλιστα μακρόβια ,(ωστόσο με αργή ανάπτυξη ) μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν θάμνοι , και μάλιστα να αξιοποιηθούν σε μικρούς κήπους .

Καλλιέργεια :
Όλα τα κωνοφόρα είναι αειθαλή , χωρίς ίσως ιδιαίτερες  καλλιεργητικές φροντίδες και προβλήματα εκτός από τα πρώτο χρόνο του φυτεύματος . Μπορούν να καλλιεργηθούν σε όλα σχεδόν τα εδάφη. Κατά την επιλογή των κωνοφόρων μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσουμε στις κλιματικές συνθήκες όπου θα φυτευτούν , αφού υπάρχουν διαφορετικά είδη και ποικιλίες για θερμές , ψυχρές , ορεινές και παραθαλάσσιες περιοχές .

Πολλαπλασιασμός: Τα κωνοφόρα δε πολλαπλασιάζονται εύκολα , και θα πρέπει αυτός που θα ασχοληθεί με τον πολλαπλασιασμό θα πρέπει να έχει επιμονή και υπομονή εκτός και αν τα αγοράσει έτοιμα . Παρόλα αυτά εμείς θα αναφέρουμε τους βασικούς τρόπους πολλαπλασιασμού που μπορεί να χρησιμοποίηση ο ερασιτέχνης κηπουρός , και καλή επιτυχία.
Με σπόρο:
Είναι ο ποιο εύκολος και διαδεδομένος τρόπος πολλαπλασιασμού , όχι μόνον για τον ερασιτέχνη αλά και για τον επαγγελματία , αφού πολλά από αυτά και ειδικά αυτά που έχουν κορυφή ( Έλατο , Αροκάρια - araucaria , κ.λ.π ) δεν πολλαπλασιάζονται με κανέναν άλλο τρόπο . Τα σπόρια τα μαζεύουμε όταν ωριμάσουν και προτού πέσουν από τα κουκουνάρια ή τις ρώγες , περίπου τέλη φθινοπώρου με αρχές του χειμώνα . Βασικός παράγοντας για την καλή επιτυχία του φυτρώματος είναι η θερμοκρασία η οποία θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε είδους .Θα αναφέρουμε εδώ ένα παράδειγμα για να δούμε τη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα σε δυο είδη , για να φυτρώσουν οι σπόροι της Αροκάριας θα πρέπει η θερμοκρασία να μην πέσει κάτω από 16 C , ενώ οι σπόροι του Έλατου για να φυτρώσουν θα πρέπει να περάσουν από ένα μεγάλο διάστημα ψύχους για να διακοπή ο λήθαργος . Στο παράδειγμα μας βλέπουμε την μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας που χρειάζονται οι σπόροι των κωνοφόρων (και όχι μόνον) για να φυτρώσουν .
Ένας άλλος παράγοντας για να φυτρώσουν οι σπόροι των κωνοφόρων είναι το έδαφος .
οποιοδήποτε έδαφος και αν χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να εξασφαλίσουμε καλή αποστράγγιση και καλό αερισμό , προσθέτοντας άμμο περλίτη βερμικουλίτη κλπ .
Με μοσχεύματα:   Πολλά είδη και ποικιλίες μπορεί να πολλαπλασιαστούν με ημίσκληρα μοσχεύματα (τούγια ,κυπαρίσσι ταξός κ.λ.π ) τα οποία θα πρέπει να φυτευτούν το κάθε ένα στο δικό του γλαστράκι και οπωσδήποτε να τοποθετούν σε ένα κλειστό πλαίσιο ή σπορείο , το κατάλληλο υπόστρωμα ριζοβολίας είναι τα αδρανή υλικά (άμμος περλίτης κλπ) , Τα  μοσχεύματα που θα πάρουμε από το μητρικό φυτό θα πρέπει απαραίτητα να είναι επάκρια και να τα κόψουμε με νύχι η με τακούνι ,καλύτερη εποχή για να πάρουμε τέτοια μοσχεύματα είναι το φθινόπωρο, εδώ επίσης η χρήση ορμόνης ριζοβολίας είναι απαραίτητη .
Για τα μοσχεύματα
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/semi-cuttings.html
Με παραφυάδες:
Όσα κωνοφόρα έχουν την τάση να βγάζουν παραφυάδες (τούγια ) πολλαπλασιάζονται και με αυτόν τον τρόπο , τις αποσπούμε με προσοχή τον χειμώνα και τις φυτεύουμε χωριστά σε γλάστρες , τοποθετούμε τις γλάστρες σε ένα κλειστό και ψυχρό πλαίσιο , σπορείο ή θερμοκήπιο , εάν δεν έχουμε τίποτε από αυτά και εάν τα φυτά είναι μικρά τα σκεπάζουμε με μια νάιλον σακούλα.
Με εμβολιασμό:
Πολλές ποικιλίες και υβρίδια μπορούν να πολλαπλασιαστούν με εμβολιασμό και ποιο συγκεκριμένα με ενοφθαλμισμό , ο οποίος θα πρέπει να εφαρμοστή για όλα τα είδη και ποικιλίες όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές (Μάιο Αύγουστο ) , απαραίτητα μετά θα πρέπει να τα μεταχειριστούμε όπως και τα μοσχεύματα , να τα τοποθετήσουμε δηλαδή σε ένα πλαίσιο , θερμοκήπιο κλπ .
Για τον ενοφθαλμισμό
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_25.html  

Κλάδεμα: 
Τα κωνοφόρα δεν χρειάζονται κλάδεμα παρά μόνον η αφαίρεση των ξερών κλαδιών και η διατήρηση του σχήματος που θέλουμε . Προσοχή πολλά κωνοφόρα έχουν μια και μοναδική κορυφή (Έλατο, Αροκάρια ,κλπ) η οποία εάν κοπή το φυτό θα καταστραφεί ολοσχερώς διότι δεν βγάζει άλλη.

Προβλήματα και ασθένειες:
Τα κωνοφόρα είναι ίσως από τα πιο ανθεκτικά φυτά σε προβλήματα και ασθένειες , αφού δεν προσβάλλοντα σχεδόν από καμία ασθένεια .
Προσβολές μπορεί να έχουμε όμως στο ριζικό σύστημα από υπερβολική υγρασία και κακή αποστράγγιση , όπως είπαμε παραπάνω όλα τα κωνοφόρα είναι δασικά φυτά , και αντέχουν την ξηρασία , μιμηθείτε το φυσικό τους περιβάλλον.

ΑΠΟ ΤΟΝ 
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ 
kutsukiss@gmail.com

Read More

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ ,ΦΥΤΟ, ROSE

Ετικέτες Technorati: ΚΛΑΔΕΜΑ,ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ,ΜΕ ΣΠΟΡΟ,ΜΕ ΜΟΣΧΕΥΜΑ,ΜΕ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ,ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ,ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ,ΠΟΤΙΣΜΑ,ΛΙΠΑΝΣΗ

Καλλιέργεια Η τριανταφυλλιές μπορούν να καλλιεργηθούν σε οποιοδήποτε έδαφος ,αν και το καλύτερο είναι ένα έδαφος με μεσαία σύσταση και ph 6,5 που να έχει καλλιεργηθεί καλά και να έχει εμπλουτιστεί με κοπριά ή λίπασμα . Στις ήδη εγκατεστημένες τριανταφυλλιές πρέπει να τις κάνουμε μια βασική λίπανση στο τέλος του χειμώνα μετά το κλάδεμα , ώστε να δημιουργήσουν μια ζωηρή και υγιή βλάστηση ,με αποτέλεσμα να έχουμε και ζωηρή ανθοφορία ,επίσης θα πρέπει να θυμόμαστε ότι κατά την διάρκεια της ανθοφορίας δεν χρησιμοποιούμε λιπάσματα , Πρέπει επίσης να τις ποτίζουμε ταχτικά και ιδίως τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες αλλά όχι υπερβολικά .

Πολλαπλασιασμός

Με σπόρο

Η τριανταφυλλιά μπορεί να πολλαπλασιασθεί με, σπόρο αν και δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος και αποφεύγεται ,διότι τα σπορόφυτα που προέρχονται μ αυτόν τον τρόπο δεν κρατούν τους μητρικούς χαρακτήρες και δίνουν άχρηστα υβρίδια . Παρόλα αυτά και επειδή διασταυρώνονται πολύ εύκολα , χρησιμοποιείται από τους γενετιστές για την παραγωγή νέων ποικιλιών. Αν όμως θέλουμε να εφαρμόσουμε αυτόν τον τρόπο πολλαπλασιασμού , τότε πρέπει να τα εμβολιάσουμε (ενοφθαλμίσουμε) με την επιθυμητή ποικιλία . Οι δενδρώδεις και θαμνώδεις τριανταφυλλιές του εμπορίου είναι όλες ενοφθαλμισμένες .

Ο πιο σίγουρος και αποτελεσματικός τρόπος πολλαπλασιασμού μετά τον ενοφθαλμισμό είναι με μόσχευμα (εφόσον πρόκειται για ποικιλίες που ριζοβολούν εύκολα) . Κατά το κλάδεμα διαλέγουμε επάκρια μοσχεύματα με νύχι ή με τακούνι , τα οποία θα πρέπει να είναι υγιή και να μη φέρουν αποχρωματισμούς , μήκους 30-40 cm και τα φυτεύουμε κατευθείαν στην οριστική τους θέση .Τα φυτεύουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε τα 2/3 να βρίσκονται εντός του εδάφους ,και πάνω από το έδαφος να βρίσκονται 2-3 οφθαλμοί . Εάν θέλουμε να τα φυτέψουμε σε γλάστρες , θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα αμμοαργιλώδες μίγμα προσθέτοντας και λίγη τύρφη ,θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσουμε και την καλή αποστράγγιση . Η νάνες ποικιλίες πολλαπλασιάζονται αποκλειστικά με μοσχεύματα.

Πολλές ποικιλίες τριανταφυλλιάς πολλαπλασιάζονται και με μαλακά μοσχεύματα την άνοιξη και το καλοκαίρι , όμως για να ριζοβολήσουν θα πρέπει να υπάρχουν κάποιες στοιχειώδης συνθήκες ριζοβολίας .(για τις συνθήκες ριζοβολίας των μοσχευμάτων θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο)

Κλάδεμα:

Νεοφυτεμένες δενδρώδεις ή θαμνώδεις :

Αν τις έχουμε φυτέψει το φθινόπωρο , πρέπει να τις κλαδέψουμε στο τέλος Μαρτίου ή νωρίς τον Απρίλιο Αν τις φυτέψαμε την άνοιξη θα τις κλαδέψουμε κανονικά στην εποχή τους , δηλαδή στο τέλος του χειμώνα . Οι θαμνώδεις κλαδεύονται στα 7 με 8 μάτια από το εμβόλιο ή από το έδαφος . Οι δενδροειδείς κλαδεύονται στο μισό από το αρχικό τους , ενώ οι υπόλοιπες κλαδεύονται σε τρία κύρια στελέχη , που κόβονται , στο ένα τρίτο περίπου από το αρχικό τους μήκος . Όλοι οι δευτερεύοντες βλαστοί που θα αναπτυχτούν στο εσωτερικό του θάμνου αφαιρούνται , ενώ οι υπόλοιποι κόβονται στα 2 μάτια .

Ήδη εγκατεστημένες ποικιλίες :

Τις κλαδεύουμε όταν ο καιρός το επιτρέπει , στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές Μαρτίου Κλαδεύουμε τους κύριους βλαστούς στα 4-5 μάτια , αλλά κρατάμε το κέντρο ανοιχτό και ελεύθερο από διασταυρωνομένους βλαστούς .Κλαδεύουμε τις νάνες πολύανθες ποικιλίες βαθιά , ενώ ψηλές ποικιλίες ελαφρότερα .Οι αναρριχώμενες και οι κρεμοκλαδείς είναι προτιμότερο να κλαδεύονται αμέσως μετά την ανθοφορία . Επίσης για τις εμβολιασμένες δεν πρέπει να ξεχνούμε να αφαιρούμαι τις παραφυάδες που φύονται κάτω από το εμβόλιο , αυτό βέβαια δεν ισχύει στην περίπτωση που έχουν παραχθεί από μόσχευμα.

Προβλήματα και ασθένειες:

Είναι θάμνος που έχει πολλούς εχθρούς και ασθένειες . Γενικά όλες προσβάλλονται από διαφορά έντομα και ασθένειες , οφειλόμενες σε μικροοργανισμούς και μύκητες ,γι αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην καταπολέμηση τους (συχνά ραντίσματα ). Καλό είναι επίσης να προλαβαίνουμε την εμφάνιση των ασθενειών , ψεκάζοντας προληπτικά , κυρίως εναντίον του ωιδίου , της σκωρίασης ,των αφίδων των κοκκοειδών και του τετράνυχου.

Ποικιλίες : Είναι ένα μεγάλο γένος καλλωπιστικών θάμνων που καλλιεργείτε παγκόσμια όσο κανένα άλλο είδος , με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα πάνω από 500 είδη με χιλιάδες ποικιλίες και υβρίδια που προήρθαν από διασταυρώσεις . Ταυτόχρονα κάθε χρόνο εμφανίζονται και καινούρια .Έτσι δεν είναι δυνατόν να περιγράψει κανείς όλον αυτό τον αριθμό .

                                                                                     

ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com

Read More