Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Protected by Copyscape Online Copyright Protection



Εσπεριδοειδή γενικά:      Είναι τα πιο κατάλληλα για οπωροφόρα δέντρα για περιοχές με ζεστό καλοκαίρι και γλυκό χειμώνα . Καλλιεργούνται είτε σε μεγάλες εκτάσεις είτε στον κήπο ή ακόμα και σε γλάστρες . Ανήκουν όλα στην οικογένεια Rutaceae και στο είδος Citrus ,εκτός από δυο που ανήκουν στο είδος Fortunella .
Είναι όλα δέντρα αειθαλή , με φύλλα και άνθη αρωματικά . Κατάγονται από την Ασία και καλλιεργούνται από πάρα πολλά χρόνια .
Στην Ευρώπη , το πρώτο γνωστό είδος ήταν η κιτριά , την οποία διέδωσαν οι εβραίοι πρώτα στην Ιταλία και μετά στις υπόλοιπες χώρες . Την πορτοκάλια έφεραν στην Ευρώπη οι πορτογάλοι από την Κίνα , περίπου τον δέκατο αιώνα , αν και υπήρχαν διάφορα δέντρα πορτοκαλιάς , αλλά ήταν κατώτερης ποιότητας από εκείνα της Κίνας και γι αυτό χρησιμοποιούσαν τους καρπούς τους μόνον για καρυκεύματα . Το δέκατο επίσης αιώνα ήρθε στην Ευρώπη από τους άραβες η νεραντζιά , ενώ η λεμονιά και η φράπα ήρθαν , πάλι από του άραβες , στο τέλος του δωδέκατου αιώνα και τελευταία ήρθε η μανταρινιά . Το πρώτο δέντρο μανταρινιάς έφτασε στην Αγγλία το 1805 και από εκεί διαδόθηκε στις μεσογειακές χώρες . Ο Κολόμβος διέδωσε τα εσπεριδοειδή στο δυτικό ημισφαίριο μετά το 1443 . Από τότε καλλιεργήθηκαν πολύ , με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν καινούργιες ποικιλίες , είτε από φυσική μεταλλαγή είτε από διασταυρώσεις που έγιναν επί τούτο.

Περιγραφή:
Είναι θάμνοι ή δέντρα και όλα αειθαλή .Τα δέντρα φτιάχνουν μόνο έναν κορμό , από τον οποίο εκφύονται τα κλαδιά .Η κόμη στα περισσότερα είναι σφαιρική αν αφεθεί σε ελεύθερο σχήμα , δηλαδή αν δεν κλαδευτεί. Άλλα έχουν πυκνοί βλάστηση , π.χ. οι πορτοκαλιές και τα γκρέιπ φρουτ , ενώ αλλά έχουν αραιότερη βλάστηση επειδή αποτελούνται από μεγαλύτερους βλαστούς , όπως οι λεμονιές . Η βλάστηση επίσης των εσπεριδοειδών είναι χαρακτηριστική , γίνεται μια την άνοιξη και μια το καλοκαίρι . Στην ανοιξιάτικη βλάστηση έχουμε πολλά άνθη και φύλλα , ενώ στην στη καλοκαιρινή έχουμε κυρίως βλαστούς , φύλλα και οφθαλμούς . Εν τούτοις η κιτριά , η λεμονιά και η λιμετία έχουν την τάση να δίνουν συνέχεια βλάστηση και καρποφορία . Στα νεαρά δέντρα παρατηρείται γενικά ανάπτυξη βλαστών που φέρουν μόνο φύλλα , ενώ στα πιο ηλικιωμένα παρατηρείται ανάπτυξη βλαστών με μεγάλη ανθοφορία .    
Στα εσπεριδοειδή έχουμε δυο είδη οφθαλμών : τους βλαστοφόρους ή ξυλοφόρους , που σχηματίζονται στην άκρη ή στα πλάγια του βλαστού ,και τους μεικτούς , που σχηματίζονται πλάγια , στις μασχάλες των φύλλων του βλαστού . Η διαφοροποίηση των οφθαλμών σε καρποφόρους γίνεται λίγες εβδομάδες πριν από την βλάστηση τους . κάθε οφθαλμός φέρει μια καταβολή αγκαθιού που σε άλλα είδη αναπτύσσεται πάντοτε , ενώ σε άλλα αναπτύσσεται σε μερικούς βλαστούς που λέγονται λαίμαργοι. Επίσης αγκάθια έχουν πάντα τα σπορόφυτα . Πολλά αγκάθια έχει η κιτριά , η λεμονιά και η λιμετία . Τα φύλλα των εσπεριδοειδών έχουν διάφορα μεγέθη ανάλογα με το είδος ή έχουν πτερύγια μεγάλα πάνω στο μίσχο , όπως στη μανταρινιά και στη λιμετία , και πολύ πολύ μικρά , όπως στη λεμονιά . Η κιτριά δεν έχει καθόλου πτερύγια και καμία φορά αυτό συμβαίνει και στη λεμονιά . Τα φύλλα των εσπεριδοειδών έχουν χρώμα βαθύ πράσινο και πριν πέσουν κιτρινίζουν . Τα άνθη τους έχουν πλούσιο άρωμα , είναι άσπρα ή ρόδινα , π.χ. αυτά της λεμονιάς , με μέγεθος που επίσης ποικίλλει . Συνήθως εμφανίζονται την άνοιξη , αλλά η κιτριά η λεμονιά και η ξινολιμετία έχουν την τάση να ανθίζουν όλο το χρόνο . Συνήθως ανοίγουν το πρωί ως το απόγευμα , κυριότερα δε το γύρο στο μεσημέρι και , λόγο του ότι περιέχουν μεγάλη ποσότητα από νέκταρ προσελκύουν τις μέλισσες , οι οποίες βοηθάνε στην επικονίαση . Τα εσπεριδοειδή , αν και παράγουν μεγάλο αριθμό λουλουδιών , δε δένουν όλα και μόνο ένα μικρό ποσοστό απ αυτά εξελίσσονται σε καρπούς .

Κλίμα και έδαφος:

Τα εσπεριδοειδή ,όπως ήδη είπαμε , μπορούν να καλλιεργηθούν σε περιοχές όπου οι χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα δεν κατεβαίνουν κάτω από τους μηδέν βαθμούς , γιατί τέτοιες θερμοκρασίες γίνονται επικίνδυνες για τα φυτά Επίσης , τουλάχιστον για μερικές ποικιλίες , και οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες γίνονται επικίνδυνες . Η κιτριά είναι από τα πιο ανθεκτικά είδη στο ψύχος και μετά ακολουθεί η λιμετία, η λεμονιά , το γκρέιπ φρουτ , η πορτοκαλιά , η μανταρινιά , το κουμκουάτ και τελευταίο το τρίπτερο . Αντίθετα ,όσον αφορά τις υψηλές θερμοκρασίες , έχουμε ποικίλους βαθμούς αντοχής στα διάφορα είδη . Έτσι , τα γκρέιπ φρουτ , οι λεμονιές , η ποικιλία Βαλένσια της πορτοκαλιάς και πολλές ποικιλίες μανταρινιάς αντέχουν πολύ στις υψηλές θερμοκρασίες , αν και καμιά φορά παρατηρούνται ζημιές στους καρπούς , κυρίως σ αυτούς που είναι περισσότερο εκτεθειμένοι . Αντίθετα , η πορτοκαλιά Μέρλιν και η μανταρινιά Σατσούμα σε περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες , κατά την περίοδο της άνθησης , παθαίνουν ζημιές . Τα εσπεριδοειδή ευδοκιμούν σε ποικιλία εδαφών ,από τα πιο αμμώδη μέχρι τα αργιλώδη . Πάντως τα καλύτερα εδάφη είναι εκείνα με μέση σύσταση αμμοαργιλώδη , καλά αποστραγγιζόμενα , νοτερά και βαθιά , όχι πολύ ασβεστούχα , ούτε με περιεκτικότητα σε αλάτι . Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι το νερό , που είναι απαραίτητο ιδιαίτερα στις ξερές περιοχές . Εκτός όμως από τη δυνατότητα ποτίσματος έχει σημασία και η ποιότητα του , ιδιαίτερα αν περιέχει αλάτι . Περισσότερο ευαίσθητη είναι η λεμονιά .

Καλλιέργεια:
Προκειμένου να φυτέψουμε κάποιο ή κάποια από τα εσπεριδοειδή θα πρέπει πρώτα απ όλα να προετοιμάσουμε το έδαφος . Αν υπήρχαν εκεί και πριν εσπεριδοειδή , που για κάποιο λόγο δεν υπάρχουν πλέον , καλό θα είναι να μη φυτέψουμε τα καινούρια μας δέντρα στις παλιές θέσεις αλλά σε καινούριες . Θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε ένα βαθύ σκάψιμο , σε βάθος 30-40 cm , ώστε και τα ζιζάνια να καταστρέψουμε αλλά και το χώμα να αφρατέψουμε . Αν μπορούμε να προμηθευτούμε κοπριά χωνεμένη ,καλό είναι να ενσωματώσουμε στο έδαφος 2-3 κιλά για κάθε τετραγωνικό μετρό . Ισοπεδώνουμε το έδαφος μας ,ανοίγουμε τους λάκκους μας με διαστάσεις 50 επί 50 cm και στη συνέχεια φυτεύουμε τα δέντρα μας . Στο φύτευμα προσέχουμε , ώστε η μπάλα τους να είναι και πάλι στο ίδιο βάθος που ήταν και προηγούμενα στο φυτώριο και σκεπάζουμε τον λάκκο , ρίχνοντας το επιφανειακό χώμα στο βάθος . Όταν γεμίσουμε τον λάκκο με χώμα τον πατάμε ελαφρά και με μεγάλη προσοχή , ώστε να κλείσει καλά .Μαζί με το δεντράκι τοποθετούμε και τον πάσσαλο πάνω στον οποίο θα δέσουμε το δεντράκι για να το στηρίξουμε . Αμέσως μετά ποτίζουμε καλά ώστε να καθίσουν τα χώματα . Μπορούμε να φυτέψουμε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου αφού τα φυτά βρίσκονται με την μπάλα του χώματος , και ανάλογα με την περιοχή αφού περάσουν οι όψιμοι παγετοί της άνοιξης . Η απόσταση φύτευσης εξαρτάτε από το είδος του δέντρου . Πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας ότι αν φυτεύουμε πυκνά , τότε τα μεν πρώτα χρόνια θα έχουμε πολύ καρπό , αφού στον ίδιο χώρο θα φυτεύουμε περισσότερα δέντρα , αλλά αργότερα η παράγωγη μας θα ελαττωθεί , αφού το ένα δέντρο θα σκεπάσει το άλλο . Αντίθετα αν φυτεύουμε αραιά θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο.

Λίπανση:

Η λίπανση παίζει σημαντικό ρόλο , γιατί τα εσπεριδοειδή έχουν μεγάλες ανάγκες σε άζωτο ,φώσφορο , κάλι , ασβέστιο και μαγνήσιο , αλλά και σε ιχνοστοιχεία , όπως σίδηρο , βόριο , μαγγάνιο και χαλκό .
Αναλυτικά τώρα , οι ανάγκες των εσπεριδοειδών σε αζωτούχο λίπανση είναι πολύ μεγάλες , μεγαλύτερες από οποιαδήποτε άλλη λίπανση . Η έλλειψη αζώτου προκαλεί παρεμπόδιση της αύξησης της βλάστησης και κιτρίνισμα των φύλλων (το κιτρίνισμα των φύλλων μπορεί να οφείλετε και σε άλλους παράγοντες ) , με αποτέλεσμα τη φυλλόπτωση και αποξήρανση της τρυφερής βλάστησης . Βέβαια , και η υπερβολική ποσότητα δημιουργεί προβλήματα , οπότε πρέπει να δίνεται με φειδώ . Ο φώσφορος όταν λείπει , δημιουργεί καρπούς τραχείς με παχύ φλοιό και λιγότερο χυμό . Για τα υπόλοιπα στοιχεία χρειάζεται ανάλυση για να κριθούν οι απαιτούμενες ποσότητες .Περισσότερα για την λίπανση εδώ  http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9661.html

Κλάδεμα:
Το κλάδεμα , γενικά στα εσπεριδοειδή , περιορίζεται κατά τα πρώτα χρόνια στη δημιουργία σχήματος στα δέντρα , αν και τα περισσότερα δεν χρειάζονται κλάδεμα για τα δυο ή τρία πρώτα χρόνια . Καθώς όμως τα δέντρα μεγαλώνουν , το εσωτερικό μέρος του φυλλώματος γεμίζει από βλαστούς Αυτή ακριβώς η πυκνή βλάστηση πρέπει να αραιώνεται , ώστε το ηλιακό φως να εισχωρεί και στο εσωτερικό μέρος του φυτού . Το κλάδεμα αυτό πρέπει να είναι ελαφρό .Τα επόμενα χρόνια , το κλάδεμα πρέπει να συνεχιστεί να είναι ελαφρό και να περιορίζετε στην αφαίρεση των βλαστών που διασταυρώνονται . Βέβαια , μετά το κλάδεμα εμφανίζετε καινούρια έκπτυξη βλαστών . Αυτούς πρέπει να του αφαιρούμε όταν είναι ακόμα μικροί . Επίσης πρέπει να αφαιρούνται και οι λαίμαργοι βλαστοί . Στα ενήλικα δέντρα το κλάδεμα παραμένει ελαφρό και κυρίως περιορίζεται στο ελαφρό αραίωμα του πάνω μέρους του φυλλώματος και στον περιορισμό του ύψους των δέντρων , χωρίς όμως ποτέ όλα αυτά τα κλαδέματα να είναι αυστηρά Ακόμα , αφαιρούνται ξερά κλαδιά , όπως επίσης και τα αδύνατα και μη καρποφόρα στο κέντρο του φυλλώματος . Το κλάδεμα μπορεί να γίνεται οποιαδήποτε εποχή ,αν και είναι καλυτέρα να γίνεται νωρίς την άνοιξη . Κατά το κλάδεμα , θα πρέπει κανείς να προσέχει τις τομές , ώστε να προλάβει την είσοδο των μικροοργανισμών απ αυτές και ειδικότερα στην περίπτωση που ήδη υπάρχει κάποιο δέντρο προσβλημένο . Θα πρέπει οι τομές να αλείφονται με υδάτινο ασφαλτώδες γαλάκτωμα , ενώ το προσβλημένο δέντρο πρέπει να κλαδεύετε τελευταίο ή το κλαδευτήρι , πριν ξανά χρησιμοποιηθεί να απολυμαίνεται .

Πότισμα:

Όσον αφορά το πότισμα , θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι τελείως απαραίτητο κατά τη διάρκεια της έντονης βλάστησης και του καλοκαιριού . Η συχνότητα των ποτισμάτων εξαρτάτε από διάφορους παράγοντες .
 
Πολλαπλασιασμός:
Με σπόρο: Όλα τα εσπεριδοειδή μπορούν να πολλαπλασιασθούν με σπόρους ,τους οποίους θα πρέπει να φυτεύουμε αμέσως μόλις τους βγάλουμε από τον καρπό , διότι χάνουν γρήγορα τη βλαστική τους ικανότητα και σε βάθος 05 cm. Το χώμα που θα χρησιμοποιήσουμε δεν έχει και τόση σημασία αρκεί να είναι πορώδες και να κρατά καλά την υγρασία , ένα ιδανικό μίγμα είναι το εξής , 1/3 οργανική ουσία (κοπριά , τύρφη κ.λπ. ) 1/3 κηπόχωμα , 1/3 περλίτη ή άμμο , όλες οι αναλογίες κατ όγκο , φροντίζουμε επίσης για την καλή αποστράγγιση . Τα σπορόφυτα τα οποία θα προκύψουν δεν κρατούν τους γενετικούς τους χαρακτήρες και θα πρέπει να εμβολιαστούν (ενοφθαλμιστούν) . Καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε εάν τα σπορόφυτα μας είναι από σπόρους νεραντζιάς , διότι η νεραντζιά δεν προσβάλετε από κομμίωση , μια ασθένεια που προσβάλει όλα τα εσπεριδοειδή εκτός της νεραντζιάς .
Με μόσχευμα: Τα εσπεριδοειδή μπορούν να πολλαπλασιασθούν και με φυλλοφόρα η άφυλλα μοσχεύματα . Το μίγμα που θα χρησιμοποιήσουμε είναι το ίδιο που έχουμε αναφέρει για τα σπορόφυτα . Η εποχή που μπορούμε να κόψουμε και να φυτέψουμε μοσχεύματα είναι ανάλογα και με την περιοχή από τον Μάιο έως τον Αύγουστο .
Με φυλλοφόρα μοσχεύματα: http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/softwood-cuttings.html
Με άφυλλα μοσχεύματα:
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/semi-cuttings.html
Mε εναέριες καταβολάδες:
Μια δημοφιλής και αξιόπιστη μέθοδος είναι οι εναέριες καταβολάδες , οι οποίες θα πρέπει να εφαρμοστούν και αυτές όπως και τα μοσχεύματα ,όταν ο καιρός είναι ζεστός , από τον Μάιο έως τον Αύγουστο .
Εναέριες καταβολάδες : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html
Με εμβολιασμό:
Ο συνήθης τρόπος πολλαπλασιασμού των εσπεριδοειδών είναι ο εμβολιασμός (ενοφθαλμισμός) σε σπορόφυτα υποκείμενα με την επιθυμητή ποικιλία . Ο εγκεντρισμός χρησιμοποιείται μόνον όταν θέλουμε να αλλάξουμε ποικιλία σε παλιά δέντρα .
Με ενοφθαλμισμό http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_25.html
Με εγκεντρισμό http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5.html

Τα 12 εσπεριδοειδή:

01-Γρειπ φρουτ : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_6.html

02-Κιτριά : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9040.html

03-Κουμκουάτ (Ιαπωνική πορτοκαλιά) : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4426.html

04-Λεμονιά : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4210.html

05-Λιμετία http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/lime.html

06-Μανταρινιά :  http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9.html

07-Νεραντζιά : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_2234.html

08-Περγαμόντο : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_5.html

09-Πορτοκαλιά : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7.html

10-Πορτοκαλιά μυρτόφυλλη : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_42.html

11-Τρίφυλλο ή τρίπτερο : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/poncirus-trifoliate.html

12-Φράπα: http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4235.html



ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection



Περιγραφή:
ΕΛΑΤΟ
Τα κωνοφόρα , και ειδικά τα μικρής ανάπτυξης (όπως επίσης και τα νάνα ), παίζουν σημαντικό και ιδιαίτερο ρόλο σ έναν κήπο , αν και μέχρι σήμερα δεν έχουν αξιοποιηθεί όσο θα έπρεπε . Η αξία τους συνίσταται στο γεγονός ότι μπορούν να δημιουργήσουν ωραιότατες αντιθέσεις με τα υπόλοιπα φυτά ενός κήπου , τόσο με τα φυλλοβόλα όσο και με τα αειθαλή , όπως επίσης και στο ότι πολλά απ αυτά έχουν ωραιότατα χρώματα . Για όσους τα αγνοούν , τα κωνοφόρα είναι δέντρα κυρίως και λιγότερο θάμνοι , όλα όμως δασικά φυτά και , εκτός από λίγες εξαιρέσεις όλα αειθαλή . Το πεύκο , το Έλατο ,ο κέδρος ,το κυπαρίσσι ,η τούγια ,ο άρκευθος είναι όλα κωνοφόρα . Κυριαρχούν στον πλανήτη από τα πιο ψυχρά μέρη έως τα πιο θερμά , . Είναι φυτά γενικά ξυλώδη , ο ΕΛΑΤΟ-ΑΝΘΟΣκαρπός των περισσοτέρων είναι κώνος (το γνωστό κουκουνάρι ) , γι αυτό άλλωστε ονομάζονται και κωνοφόρα , ενώ πολλά απ αυτά κάνουν καρπούς ρώγες ,το όνομα το πήραν από το σχήμα τους (κώνος)  όπως για παράδειγμα η τούγια (Thuya) και ο ταξός (Taxus baccata) Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι δεν κάνουν όλα τα κωνοφόρα κουκουνάρια όλα ούτε και έχουν όλα σχήμα κώνου , όλα όμως έχουν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα , όλα έχουν βελονοειδή φύλλα , και στον κορμό τους ,και σε όλα τα όργανα τους (φύλλα , καρπούς , ρίζες ,) περιέχουν ρετσίνι .Και μια και αναφέραμε τον ταξό, θα πρέπει να πούμε ότι αν και είναι δέντρο , επειδή η ανάπτυξη του είναι πολύ αργή τον χρησιμοποιούμε ή καλύτερα τον αντιμετωπίζουμε σαν θάμνο . Έτσι ακόμα και φράχτες μπορούμε να δούμε από ταξό , γιατί , πραγματικά , δεν πρόκειται ποτέ , φυτεύοντας τον με το συνηθισμένο ύψος του ενός μέτρου και μέσα σε 20 χρόνια να ξεπεράσει τα 2,5 μετρά . Αρκετά λοιπόν από τα κωνοφόρα , ενώ είναι δέντρα και μάλιστα μακρόβια ,(ωστόσο με αργή ανάπτυξη ) μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν θάμνοι , και μάλιστα να αξιοποιηθούν σε μικρούς κήπους .

Καλλιέργεια :
ΚΩΝΟΦΟΡΟ
Όλα τα κωνοφόρα είναι αειθαλή , χωρίς ίσως ιδιαίτερες  καλλιεργητικές φροντίδες και προβλήματα εκτός από τα πρώτο χρόνο του φυτεύματος . Μπορούν να καλλιεργηθούν σε όλα σχεδόν τα εδάφη. Κατά την επιλογή των κωνοφόρων μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσουμε στις κλιματικές συνθήκες όπου θα φυτευτούν , αφού υπάρχουν διαφορετικά είδη και ποικιλίες για θερμές , ψυχρές , ορεινές και παραθαλάσσιες περιοχές .

Πολλαπλασιασμός:
Τα κωνοφόρα δε πολλαπλασιάζονται εύκολα , και θα πρέπει αυτός που θα ασχοληθεί με τον πολλαπλασιασμό θα πρέπει να έχει επιμονή και υπομονή εκτός και αν τα αγοράσει έτοιμα . Παρόλα αυτά εμείς θα αναφέρουμε τους βασικούς τρόπους πολλαπλασιασμού που μπορεί να χρησιμοποίηση ο ερασιτέχνης κηπουρός , και καλή επιτυχία.ΚΩΝΟΦΟΡΟ
Με σπόρο:
Είναι ο ποιο εύκολος και διαδεδομένος τρόπος πολλαπλασιασμού , όχι μόνον για τον ερασιτέχνη αλά και για τον επαγγελματία , αφού πολλά από αυτά και ειδικά αυτά που έχουν κορυφή ( Έλατο , Αροκάρια - araucaria , κ.λ.π ) δεν πολλαπλασιάζονται με κανέναν άλλο τρόπο . Τα σπόρια τα μαζεύουμε όταν ωριμάσουν και προτού πέσουν από τα κουκουνάρια ή τις ρώγες , περίπου τέλη φθινοπώρου με αρχές του χειμώνα . Βασικός παράγοντας για την καλή επιτυχία του φυτρώματος είναι η θερμοκρασία η οποία θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε είδους .Θα αναφέρουμε εδώ ένα παράδειγμα για να δούμε τη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα σε δυο είδη , για να φυτρώσουν οι σπόροι της Αροκάριας θα πρέπει η θερμοκρασία να μην πέσει κάτω από 16 C , ενώ οι σπόροι του ΈλατουΚΩΝΟΦΟΡΟ για να φυτρώσουν θα πρέπει να περάσουν από ένα μεγάλο διάστημα ψύχους για να διακοπή ο λήθαργος . Στο παράδειγμα μας βλέπουμε την μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας που χρειάζονται οι σπόροι των κωνοφόρων (και όχι μόνον) για να φυτρώσουν .
Ένας άλλος παράγοντας για να φυτρώσουν οι σπόροι των κωνοφόρων είναι το έδαφος .
οποιοδήποτε έδαφος και αν χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να εξασφαλίσουμε καλή αποστράγγιση και καλό αερισμό , προσθέτοντας άμμο περλίτη βερμικουλίτη κλπ .
ΚΩΝΟΦΟΡΑΜε μοσχεύματα:   Πολλά είδη και ποικιλίες μπορεί να πολλαπλασιαστούν με ημίσκληρα μοσχεύματα (τούγια ,κυπαρίσσι ταξός κ.λ.π ) τα οποία θα πρέπει να φυτευτούν το κάθε ένα στο δικό του γλαστράκι και οπωσδήποτε να τοποθετούν σε ένα κλειστό πλαίσιο ή σπορείο , το κατάλληλο υπόστρωμα ριζοβολίας είναι τα αδρανή υλικά (άμμος περλίτης κλπ) , Τα  μοσχεύματα που θα πάρουμε από το μητρικό φυτό θα πρέπει απαραίτητα να είναι επάκρια και να τα κόψουμε με νύχι η με τακούνι ,καλύτερη εποχή για να πάρουμε τέτοια μοσχεύματα είναι το φθινόπωρο, εδώ επίσης η χρήση ορμόνης ριζοβολίας είναι απαραίτητη .
Για τα μοσχεύματα
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/semi-cuttings.html
Με παραφυάδες: ΚΩΝΟΦΟΡΑ
Όσα κωνοφόρα έχουν την τάση να βγάζουν παραφυάδες (τούγια ) πολλαπλασιάζονται και με αυτόν τον τρόπο , τις αποσπούμε με προσοχή τον χειμώνα και τις φυτεύουμε χωριστά σε γλάστρες , τοποθετούμε τις γλάστρες σε ένα κλειστό και ψυχρό πλαίσιο , σπορείο ή θερμοκήπιο , εάν δεν έχουμε τίποτε από αυτά και εάν τα φυτά είναι μικρά τα σκεπάζουμε με μια νάιλον σακούλα.
Με εμβολιασμό:
Πολλές ποικιλίες και υβρίδια μπορούν να πολλαπλασιαστούν με εμβολιασμό και ποιο συγκεκριμένα με ενοφθαλμισμό , ο οποίος θα πρέπει να εφαρμοστή για όλα τα είδη και ποικιλίες όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές (Μάιο Αύγουστο ) , απαραίτητα μετά θα πρέπει να τα μεταχειριστούμε όπως και τα μοσχεύματα , να τα τοποθετήσουμε δηλαδή σε ένα πλαίσιο , θερμοκήπιο κλπ .
Για τον ενοφθαλμισμό
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_25.html  
ΚΩΝΟΦΟΡΑ
Κλάδεμα:
 
Τα κωνοφόρα δεν χρειάζονται κλάδεμα παρά μόνον η αφαίρεση των ξερών κλαδιών και η διατήρηση του σχήματος που θέλουμε . Προσοχή πολλά κωνοφόρα έχουν μια και μοναδική κορυφή (Έλατο, Αροκάρια ,κλπ) η οποία εάν κοπή το φυτό θα καταστραφεί ολοσχερώς διότι δεν βγάζει άλλη.

Προβλήματα και ασθένειες:

Τα κωνοφόρα είναι ίσως από τα πιο ανθεκτικά φυτά σε προβλήματα και ασθένειες , αφού δεν προσβάλλοντα σχεδόν από καμία ασθένεια .
Προσβολές μπορεί να έχουμε όμως στο ριζικό σύστημα από υπερβολική υγρασία και κακή αποστράγγιση , όπως είπαμε παραπάνω όλα τα κωνοφόρα είναι δασικά φυτά , και αντέχουν την ξηρασία , μιμηθείτε το φυσικό τους περιβάλλον.



ΑΠΟ ΤΟΝ 
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ 
kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection
                              
Σε ορισμένες περιπτώσεις, και ιδιαίτερα στην δενδροκομία , χρησιμοποιούμε τον γεφυρωτό και τον δια προσεγγίσεως ,κυρίως για την αντικατάσταση κλαδιού, που καταστράφηκε περιμετρικά ο φλοιός του από χαλάζι ,παγετό ή από φάγωμα ζώων.
Γεφυρωτός:
Μοιάζει αρκετά με τον στεφανίτη ,η διαφορά τους είναι στο ότι το υποκείμενο δεν το κόβουμε οριζόντια , αλλά, αντίθετα χαράζουμε τον φλοιό , ώστε να μπει το εμβόλιο ,ενώ καθαρίζουμε καλά όλο το καταστραμμένο μέρος .Το εμβόλιο (που συνήθως είναι κλαδί από το ίδιο το δέντρο , και θα πρέπει να εκφύεται κάτω από το καταστραμμένο μέρος) κόβεται στην άκρη του σε σχήμα σφήνας ,λεπτής κι από της δυο πλευρές .Λυγίζουμε τότε το κλαδί και τοποθετούμε το άκρο του στη σχισμή κάτω από τον φλοιό .Κατόπιν όπως είπαμε και για αλλά είδη εμβολιασμού ,γίνεται το δέσιμο και η επάλειψη Εννοείται ότι το κλαδί θα πρέπει να έχει το ανάλογο μήκος για να φτάσει στο σημείο του υγιούς βλαστού ή κορμού .Αν ο κορμός είναι αρκετά χοντρός ,πρέπει να χρησιμοποιήσουμε περισσότερα από ένα εμβόλια.
Δια προσεγγίσεως:
Ο εμβολιασμός δια προσεγγίσεως γίνετε στις περιπτώσεις που θέλουμε να ενώσουμε δυο κλαδιά η δέντρα που είναι γειτονικά και αδύνατα. Σ αυτή την περίπτωση τα δυο κλαδιά ή δέντρα πρέπει να έχουν την ίδια περίπου ηλικία ,να είναι καλά ξυλοποιημένα και να έχουν περίπου την ίδια διάμετρο ή τουλάχιστον ,η διάμετρος του εμβολίου να είναι λίγο μεγαλύτερη από τη διάμετρο του υποκειμένου .Αφαιρούμε φλοιό μαζί με λίγο ξύλο και από τα δυο και τα ενώνουμε, ώστε να προσαρμοστούν καλά, τα δένουμε και τα επαλείφουμε.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι ισχύουν επίσης όσα έχουμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο στον πολλαπλασιασμό των φυτών http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/ways-of-propagation.html (συμβατότητα, δεσίματα, επαλείψεις, κλπ ) .
Προσεχώς φωτογραφίες ή σκίτσα
                                                                                         
                                                                        ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                           ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                                 kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection

Εγκεντρισμός μισής σχισμής
Σ αυτόν το υποκείμενο είναι μεγαλύτερο κατά 3 έως 10 εκατοστά από το εμβόλιο .Κόβουμε το εμβόλιο έτσι , ώστε με δυο πλάγιες τομές να δημιουργήσουμε μια σφήνα που η πλευρά της έχει μήκος 2-3 cm, αλλά η μια πλευρά να είναι πιο χοντρή από την άλλη .Οι τομές αυτές γίνονται στη βάση και πιο κάτω από έναν οφθαλμό . Κόβουμε με σταθερό τρόπο , ώστε η τομή να είναι ευθεία και λεία . Ύστερα κόβουμε το υποκείμενο οριζόντια και με κατάλληλο μαχαίρι (μπαλταδάκι) σκίζουμε τον κορμό ίσα με το μισό της διαμέτρου του και σε βάθος λίγο μεγαλύτερο από το μήκος της σφήνας του εμβολίου .Αν στη σχισμή δημιουργηθούν γρέζια (ξέφτια) τότε πρέπει να τα καθαρίσουμε και να τα βγάλουμε τελείως , ώστε η σχισμή να είναι λεία και καθαρή . Μετά βάζουμε με μεγάλη προσοχή τη σφήνα του εμβολίου μέσα στη σχισμή και τόσο βαθιά ,ώστε να μείνουν απέξω οι οφθαλμοί . Η χοντρή πλευρά της σφήνας πρέπει να τοποθετείται προς τα έξω , ενώ οι δυο φλοιοί , του εμβολίου και του υποκειμένου να εφάπτονται καλά.
Εγκεντρισμός ολόκληρης σχισμής
Στον εγκεντρισμό με ολόκληρη σχισμή το εμβόλιο κόβετε πάλι σε σχήμα σφήνας ,αλλά και οι δυο πλευρές έχουν το ίδιο πάχος , ενώ το υποκείμενο σκίζεται καθ όλη τη διάμετρο του . Σ αυτό τον εγκεντρισμό συνήθως τοποθετούμε δυο εμβόλια ,ένα από τη μια πλευρά της σχισμής και ένα από την άλλη .Τα εμβόλια και στις δυο περιπτώσεις έχουν δυο έως τρις οφθαλμούς . Μετά την τοποθέτηση του εμβολίου δένουμε σφιχτά και φροντίζουμε να μην μπαίνουν μέσα τα νερά της βροχής .
Ο εγκεντρισμός δια σχισμής γίνετε σε φυτά που δεν μπορούμε να πάρουμε οφθαλμούς ή δεν ξεκόλλα εύκολα η φλούδα ,ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το αμπέλι.
Εφαρμόζετε συνήθως τον χειμώνα και πριν την εμφάνιση των φύλλων. Εάν για διάφορους λόγους θέλουμε να τον κάνουμε αργότερα θα πρέπει να συντηρήσουμε τα εμβόλια σε ένα υγρό και ψυχρό μέρος (στη συντήρηση του ψυγείου).
Εκτός από αυτά που αναφέρουμε παραπάνω ισχύουν και αυτά που έχουμε αναφέρει και στο άρθρο μας εμβολιασμός των φυτών : http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html
                                                                                   
                                                                       ΑΠΟ ΤΟΝ 
                                                         ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΠΥΤΣΟΥΚΗ
                                                               kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection

Ο στεφανίτης εγκεντρισμός χρησιμοποιείτε όταν τα δέντρα έχουν μεγάλη διάμετρο .Σ αυτόν το εμβόλιο είναι ξυλοποιημένο και ηλικίας ενός έτους και άνω .Το υποκείμενο το κόβουμε οριζόντια στον κορμό ή σε κλαδί με πριόνι ή αλυσοπρίονο φροντίζοντας όμως να μη μας ξεφλουδιστεί, το σημείο επίσης που θα διαλέξουμε να κάνουμε τον εμβολιασμό θα πρέπει να είναι ευθύ και ο φλοιός να είναι ομαλός. Διαλέγουμε το σημείο που θα τοποθετήσουμε το εμβόλιο και με την άκρη του μπολιαστηριού ανασηκώνουμε τον φλοιό και σπρώχνουμε τη σφήνα (το εμβόλιο), για να εισχωρήσει βαθειά μέχρι το άκρο της βάσης του, επίσης φροντίζουμε ώστε η τομή της σφήνας να προσαρμοστεί ακριβώς στο υποκείμενο και να μην αναστραφεί η ανασηκωθεί ο φλοιός προς τα πάνω . Εάν ο φλοιός του υποκειμένου είναι πολύ σκληρός τότε κάνουμε στο υποκείμενο δυο κάθετες τομές, κατόπιν ανασηκώνουμε προσεκτικά την φλούδα προσέχοντας να μην αφήσουμε ξέφτια τοποθετούμε το εμβόλιο. Το εμβόλιο πρέπει να έχει τουλάχιστον έναν οφθαλμό, αν και στην πράξη το εμβόλιο πρέπει να έχει 3 έως 4 οφθαλμούς . Κάνουμε στο εμβόλιο από τη μια πλευρά μια τομή σφήνας η τομή ΕΓΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΤΗΣγίνεται από την αντίθετη πλευρά ενός οφθαλμού πλάγια και έχει μήκος 2 έως 4 εκατοστά Αφού τοποθετήσουμε το εμβόλιο δένουμε σφιχτά, μετά το δέσιμο θα πρέπει να λάβουμε κάποια μετρά ώστε να μην εισέρχονται τα νερά της βροχής. Για τον σκοπό αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διαφορές αλοιφές για εμβολιασμό που κυκλοφορούν στο εμπόριο, αλά μπορούμε και να χρησιμοποιήσουμε κερί η παραφίνη, επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και νάιλον που το τοποθετήσουμε έτσι ούτος ώστε να γίνει όσο το δυνατόν ποιο στεγανό ενώ τα εμβόλια να παραμείνουν έξω.
Στον εγκεντρισμό συνήθως χρησιμοποιούμε δυο εμβόλια τα οποία βρίσκονται το ένα απέναντι του άλλου, Αν όμως το υποκείμενο έχει μεγάλη διάμετρο μπορούμε να τοποθετήσουμε τρία ή τέσσερα αρκεί να απέχουν συμμετρικά μεταξύ τους .
Η καλύτερη εποχή για τον εγκεντρισμό είναι η άνοιξη (αν και δεν αποκλείετε όλο το καλοκαίρι) τότε που κυκλοφορούν οι χυμοί και η βλάστηση του υποκειμένου δεν είναι προχωρημένη . Η κατάλληλη στιγμή θα μπορούσαμε να πούμε είναι η στιγμή που εμφανίζονται τα πρώτα φύλλα. 
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι εκτός από την τεχνική, ισχύουν και ότι έχουμε γράψει στο άρθρο περί εμβολιασμού των φυτών. http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html
                                                                                        
                                                                             ΑΠΟ ΤΟΝ 
                                                                ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                                     kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection




Περιγραφή του φυτού:
Οι μανόλιες είναι μικρά δέντρα και θάμνοι άλλα αειθαλή και άλλα φυλλοβόλα, όλα πολύ εντυπωσιακά και κατάλληλα για μικρούς κήπους Έχουν φύλλα απλά ακέραια και άνθη πολύ εντυπωσιακά μέτρια ως πολύ μεγάλα που εμφανίζονται στην άκρη των βλαστών , λευκά ,ρόδινα ,κίτρινα ,ακόμα και
ΜΑΝΟΛΙΑ STELLATA κόκκινα .
Δεξιά στην εικόνα το φυλλοβόλο είδος η μανόλια stellata με άνθη χρώματος καθαρού λευκού που ανθίζει στα τέλη του χειμώνα και πριν από την εμφάνιση των φύλλων.   
Το αειθαλές είδος η μανόλια grantiflora ,που το ύψος της φτάνει τα 3 μέτρα θα μπορούσε κανείς να την κατατάξει στα δέντρα παρά στου θάμνους ,αλά η ανάπτυξη της είναι πολύ αργή με αποτέλεσμα μερικοί να την κατατάσσουν και να την χρησιμοποιούν σαν θάμνο.
Το σχήμα της είναι πυραμοειδής , με κλαδιά που ξεκινάμε σχεδόν από το έδαφος α φύλλα της είναι πολύ μεγάλα ,παχιά, που δίνει την εντύπωση φίκου ,η πάνω επιφάνεια είναι πράσινη και λαμπερή ενώ η κάτω είναι κάπως χνουδωτή με χρώμα της σκουριάς
Τα άνθη της είναι άσπρα πολύ μεγάλα και πολύ αρωματικά με 9-12 πέταλα.
ανθίζει από τον Ιούνιο και διατηρείτε ανθισμένη μέχρι και τον Αύγουστο.
ΣΠΟΡΙΑ ΜΑΝΟΛΙΑΣ

Καλλιέργεια:
Οι μανόλιες ευδοκιμούν σε πλούσια σε οργανική ουσία εδάφη ,αρκετά πορώδη ώστε να αποστραγγίζουν καλά ,που να συγκρατούν όμως αρκετή υγρασία, είναι οξύφιλα φυτά και δεν αντέχουν στα πολύ ασβεστώδη εδάφη ,ένα ph γύρο στο 6 είναι ένας καλός συμβιβασμός για την καλή ανάπτυξη του φυτού. Για να το πετύχουμε αυτό ενσωματώνουμε στο έδαφος αρκετή ποσότητα οργανικής ουσίας τύρφης ή καστανοχώματος Αντέχουν επίσης πολλούς βαθμούς κάτω του (0) -20, το καλοκαίρι όμως που ανθίζουν θέλουν ηλιόλουστες θέσεις.
Πολλαπλασιασμός
Ο πολλαπλασιασμός της μανόλιας με μοσχεύματα είναι δύσκολος (αν όχι
ΣΠΟΡΟΦΥΤΑ ΜΑΝΟΛΙΑΣακατόρθωτος) ακόμη και για τους ποιο έμπειρους καλλιεργητές πόσο μάλλον για τους ερασιτέχνες .Ακόμα και αν χρησιμοποιήσουμε τις ποιο σύγχρονες μεθόδους (υδρονέφωση)δεν θα έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα .Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να βρούμε άλλες μεθόδους πολλαπλασιασμού για να μπορέσουμε να πολλαπλασιάσουμε τα φυτά μας.
Μια στάνταρ και σίγουρη μέθοδος είναι οι σπόροι .
Για να πολλαπλασιάσουμε την μανόλια με σπόρους θα πρέπει να κάνουμε μια προεργασία, αφού μαζέψουμε σπόρους από κάποιο δέντρο μανόλιας (ωριμάζουν και είναι έτοιμοι για μάζεμα στα τέλη φθινόπωρου) θα πρέπει να τους απαλλάξουμε από την κόκκινη φλούδα (πέτσα) που τους περιβάλει. Μια εύκολη μέθοδος για να απαλλαγούμε από την κόκκινη φλούδα που τους περιβάλει, είναι να βάλουν τους σπόρους για μια περίπου εβδομάδα σε μια νάιλον σακούλα και να την δέσουμε από πάνω για να μην εξατμίζετε η υγρασία ,σε 10 περίπου μέρες η φλούδα θα σαπίσει και θα αποκολλάτε εύκολα ,έτσι ξεπλένοντας τους με άφθονο νερό θα έχουμε καθαρούς σπόρους , (κατά το ξέπλυμα θα πρέπει
ΜΑΝΟΛΙΑ Η ΜΕΓΑΝΘΗΣ-grantifloraνα προσέξουμε όσοι σπόροι ανεβαίνουν στην επιφάνεια του νερού να τους πετάξουμε.
Επειδή οι σπόροι της μανόλιας δεν φυτρώνουν εάν δεν περάσουν από μια περίοδο ψύχους 2-3 μηνών για να διακοπή ο λήθαργος, κάνουμε το εξής : Τοποθετούμε τους σπόρους σε ένα βρεμένο κομμάτι ύφασμα, χαρτοπετσέτα ή εφημερίδα και τους τοποθετούμε σε ένα βάζο και το κλείνουμε από πάνω για να μη στεγνώσουν οι σπόροι (μπορούμε αντί για τα ως άνω υλικά ύφασμα χαρτοπετσέτα κ.λπ. να χρησιμοποιήσουμε λίγη άμμο, επίσης αντί για βαζάκι να χρησιμοποιήσουμε μια νάιλον σακούλα ,εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μη στεγνώσουν οι σπόροι).
Τοποθετούμε τους σπόρους στη συντήρηση του ψυγείου και τους αφήνουμε εκεί μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου όπου και θα πρέπει να τους φυτέψουμε.
Φύτευμα των σπόρων : αφού η μανόλια είναι φυτό οξύφιλο, θα πρέπει να προμηθευτούμε και το κατάλληλο χώμα (χώμα για οξύφιλα φυτά) μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε και τύρφη ,πάντως οποιονδήποτε από τα ανωτέρω χώματα και αν χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να προσθέσουμε και μια ποσότητα 1/1 άμμου έτσι θα βοηθήσουμε την καλή αποστράγγιση . (σχετικά με το φύτευμα τον σπόρων και το χώμα θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο) . Εδώ θα πούμε μόνον ότι καλύτερα είναι φυτευτούν σε μικρά γλαστράκια ή πλαστικά κυπελάκια μιας χρήσεως ,έτσι θα μπορούμε όταν μεγαλώσουν να τα μεταφυτεύσουμε οποιανδήποτε στιγμή και να αποφύγουμε το τρακ της μεταφύτευσης.

Εμβολιασμός:
Τα σπορόφυτα που αποκτήσαμε με τον παραπάνω τρόπο είναι πιθανόν να χρειαστεί να τα εμβολιάσουμε για αποκτήσουμε κάποιες ποικιλίες που δεν είναι γνήσια είδη και δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν ούτε με σπόρο ούτε με μόσχευμα.
Σ αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιούμε τον αγγλικό εμβολιασμό τον χειμώνα ή τον ενοφθαλμισμό το καλοκαίρι (υπάρχουν σχετικά άρθρα στον ΑΓΕΝΗ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ).
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_25.html http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_28.html
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι για να έχουμε επιτυχία στον εμβολιασμό της μανόλιας θα πρέπει στα εμβολιασμένα φυτά να εξασφαλίσουμε συνθήκες θερμοκηπίου .Για να το πετύχουμε σκεπάζουμε τα εμβολιασμένα φυτά για 20 περίπου μέρες με μια πλαστική σακούλα.
Η μανόλια πολλαπλασιάζετε επίσης και με εναέριες καταβολάδες (σχετικό άρθρο θα γράψουμε στον αγενή πολλαπλασιασμό)
Κλάδεμα Δεν χρειάζεται κλάδεμα παρά μόνον η αφαίρεση των ξερών κλαδιών
Μπορούμε όμως να την κλαδέψουμε για να κρατήσουμε το σχήμα και το ύψος στα επιθυμητά επίπεδα.
Προβλήματα και ασθένειες:
Τα μεγάλα φυτά δεν προσβάλλονται από ασθένειες ,τα σπορόφυτα όμως μπορεί να προσβληθούν από σήψη των ριζών και του στελέχους αν η αποστράγγιση δεν είναι ικανοποιητική καθώς επίσης και ο αερισμός τους ,Προληπτικά φροντίστε τον καλό αερισμό και την καλή αποστράγγιση , αν όμως σας συμβεί θα πρέπει να λάβετε ποιο δραστικά μέτρα χρησιμοποιήστε ένα χαλκούχο σκεύασμα και συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό .Μην χρησιμοποιείτε τα διαφορά γιατροσόφια που έχετε διαβάσει η ακούσει γιατί μπορεί να ανεβάσετε επικίνδυνα το ph και να καταστρέψετε τα φυτά σας από άλλη αιτία .

Κίτρινα φύλλα:
Η αύξηση του ph πάνω από το 7 και η έλλειψη σιδήρου στο έδαφος , εμφανίζεται σε όλα τα οξύφιλα φυτά με το γνωστό φαινόμενο το κιτρίνισμα των φύλλων . Χρησιμοποιήστε θεϊκό σίδηρο (και σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία ) ο οποίος θα διόρθωση και το ph. Το κιτρίνισμα των φύλλων , όταν το φυτό βρίσκεται φυτεμένο σε γλάστρα μπορεί να οφείλεται και σε άλλους παράγοντες όπως : α) κακή αποστράγγιση , β) νηματώδεις .  
Τα μεγάλα φυτά παρόλο που δεν παρουσιάζουν προβλήματα από ασθένειες παρουσιάζουν προβλήματα από διάφορες τροφοπενίες ,γι αυτό καλό θα είναι να τα λιπαίνετε με ένα πλήρες λίπασμα κατάλληλο για οξύφιλα στην αρχή της άνοιξης .Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι στα κλαδιά και τα φύλλα της μανόλιας μπορεί να φωλιάσουν διάφορα έντομα (ακάρεα , κοκκοειδή ,κλπ) που δεν είναι και τόσο επικίνδυνα για το ίδιο το φυτό, είναι όμως επικίνδυνα για τα διπλανά φυτά ,που μπορεί να μεταδοθούν να πολλαπλασιαστούν και να τα καταστρέψουν σε πολύ λίγο χρόνο .Για να αποφύγετε αυτό το πρόβλημα ,ψεκάστε στην αρχή της άνοιξης με ένα ήπιο εντομοκτόνο (θερινό πολτό) και επαναλάβετε τον ψεκασμό μετά από 1 περίπου μήνα.      

    

    
                                                                ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                   
                                                 ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                        
kutsukis@gmail.com
    
                                                        
                                                            
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner

Protected by Copyscape Online Copyright Protection

Στον ενοφθαλμισμό το εμβόλιο είναι μόνο ένας οφθαλμός ενώ το υποκείμενο είναι ένα νεαρό δένδρο η θάμνος και θα πρέπει να έχουν συμβατότητα μεταξύ τους, θα πρέπει δηλαδή τα δυο φυτά να έχουν μεταξύ τους στενή συγγενική σχέση ,να προέρχονται και τα δυο από το ίδιο η άλλο συγγενικό είδος .Τον κάνουμε συνήθως πάνω σε νεαρά φυτά ηλικίας 1-2 χρονών και διαμέτρου 1 -3 cm όταν δηλαδή ο βλαστός είναι ακόμα τρυφερός και λείος .μπορεί να γίνει επίσης και επάνω σε κλαδιά δένδρων που ένια λεία και τρυφερά. Ο ενοφθαλμισμός πάνω σε κλαδιά δένδρων έχει το πλεονέκτημα ότι το κάθε κλαδί μπορεί να έχει ενοφθαλμιστεί με διαφορετική ποικιλία πράγμα που πολλές φορές είναι ενδιαφέρον και χρήσιμο, αφού σε μικρούς κήπους που δεν μπορούμε να καλλιεργήσουμε πολλά δένδρα, αν ενοφθαλμίσουμε μερικά κλαδιά με διαφορετικές ποικιλίες τότε θα έχουμε ένα ή ελάχιστα δένδρα και πολλές ποικιλίες .Μπορούμε επίσης να τον χρησιμοποιήσουμε στα δίοικα φυτά (αυτά που έχουν δυο οίκους δυο σπίτια έχουν δηλαδή σε άλλο δένδρο τα αρσενικά άνθη και σε άλλο τα θηλυκά ) ενοφθαλμίζοντας ένα κλαδί (αρσενικό) ούτος ώστε να εξασφαλίσουμε την γονιμοποίηση. Κατάλληλη εποχή για να κάνουμε ενοφθαλμισμό είναι από το τέλος Μαΐου μέχρι τις αρχές Σεπτέμβριου δηλαδή την εποχή κατά την οποία ο χυμός κυκλοφορεί έντονα .Όταν όμως τον κάνουμε αργά τότε ο οφθαλμός είναι κοιμώμενος και θα μας δώσει βλάστηση την επομένη άνοιξη.
Μειονεκτήματα Πλεονεκτήματα
Στα μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα ισχύουν όσα αναφέραμε στο άρθρο για τον εμβολιασμό των φυτών.
Προετοιμασία
Επειδή η επιτυχία του ενοφθαλμισμού είναι άμεσα συναρτημένη με το να μη στέγνωση ο οφθαλμός εύκολα καταλαβαίνουμε ότι η ταχύτητα παίζει μεγάλο ρολό , και κατά συνέπεια ,αν έχουμε προετοιμαστεί σωστά θα πετύχουμε και ταχύτητα και επιτυχία Τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ένα κοφτερό μαχαίρι (εάν πρόκειται να ασχοληθείτε με τον εμβολιασμό θα πρέπει να πάρετε ένα ειδικό μαχαίρι που λέγετε μπολιαστήρι εμβολιαστήριο) και μονωτική ταινία ή χόρτο (ράφια) .Το χόρτο χρησιμοποιούταν παλαιότερα και έχει το πλεονέκτημα άμα το ξεχάσουμε θα σαπίσει και θα ελευθέρωση το εμβόλιο πράγμα που δεν συμβαίνει με την ταινία ,το πλεονέκτημα με τη ταινία είναι ότι την βρίσκομε εύκολα ,και σφίγγει καλυτέρα το εμβόλιο με αποτέλεσμα να έρχονται
Πως γίνεται Κάνουμε στο υποκείμενο δυο χαρακιές σε σχήμα Τ (μια οριζόντια και μια κάθετη) εάν έχουμε μπολιαστήρι χρησιμοποιούμε την πολλή κοφτερή λεπίδα του και με τη οστέινη λεπίδα ανοίγουμε την φλούδα σχήμα 1 εάν χρησιμοποιήσουμε απλό μαχαίρι θα πρέπει να είμαστε λίγο ποιο προσεκτική, και στις δυο περιπτώσεις θα πρέπει να προσέξουμε να μην αφήσουμε ξέφτια. Κόβουμε το εμβόλιο με μια εγκάρσια τομή σχήμα 2 και αφαιρούμε το ξύλο που υπάρχει μέσα βλέπουμε το εμβόλιο στο φως και αν έχει τρύπα το πετάμε και παίρνομαι άλλο είναι τυφλό και να πιάσει δεν θα βλαστήσει εάν δεν έχει τρύπα τότε είναι κατάλληλο και μπορούμε άφοβα να το χρησιμοποιήσουμε (υπάρχουν διχογνωμίες για το αν πρέπει να αφαιρεθεί όλο το ξύλο, με το που θα προσπαθήσουμε να αφαιρέσουμε όλο το ξύλο κινδυνεύει να καταστραφεί και ο οφθαλμός ,από την άλλη όσο περισσότερο ξύλο αφαιρέσουμε τόσο καλυτέρα έρχονται σε επαφή το κάμβριο του εμβολίου με το κάμβριο του υποκειμένου στην πράξη όμως όταν οι χυμοί ρέουν άφθονοι τότε αφαιρείτε όλο το ξύλο εύκολα και χωρίς κανένα πρόβλημα).Τοποθετούμε το εμβόλιο με προσοχή κρατώντας το από τον μίσχο του φύλλου,( εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι δεν βάζουμε τα χέρια μας στις τομές ούτε πετάμε το εμβόλιο οπουδήποτε για να μη μολυνθεί) στο υποκείμενο σχήμα 3.Δένουμε σφιχτά με ράφια η μονωτική ταινία αφήνοντας τον οφθαλμό ακάλυπτο σχήμα 4. Μέσα σε 15 μέρες αφαιρούμε με προσοχή την μονωτική ταινία ή κόβουμε τα ράφια σχήμα 5 και ελέγχουμε το εμβόλιο, εάν το εμβόλιο είναι πράσινο και ο μίσχος του φύλλου έχει απολωλαθώ τότε έχουμε επιτυχία εάν το εμβόλιο έχει αλλάξει χρώμα και έγινε καφετί και ο μίσχος είναι επάνω και δεν αποκολλάτε εύκολα τότε έχουμε αποτυχία και πρέπει να τον επαναλάβουμε.

σχήμα 1Α           σχήμα 2Β
σχήμα3Γ       σχήμα  4Δ
σχήμα 5Ε

ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ

kutsukiss@gmail.com
 

Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection

Πολλά φυτά η ποικιλίες φυτών δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν με μοσχεύματα ,γιατί αυτά είτε δεν ριζοβολούν εύκολα, η και καθόλου ή παράγουν λίγες και ακατάλληλες ρίζες, ή διότι θέλουμε να καλλιεργήσουμε φυτά σε διαφορετικές εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες τότε χρησιμοποιούμε τον εμβολιασμό. Τον εμβολιασμό τον χρησιμοποιούμαι επίσης όταν θέλουμε να νανοποιήσουμε ορισμένα φυτά ,να τα κάνουμε να ανθήσουν και να καρποφορήσουν πολύ ποιο γρήγορα από το φυσιολογικό εάν το εμβόλιο έχει μεγαλύτερη ηλικία από το υποκείμενο .Στον εμβολιασμό χρησιμοποιούμε τουλάχιστον δυο φυτά τα οποία θα πρέπει να ανήκουν στο ίδιο είδος ούτος ώστε να υπάρχει συμβατότητα μεταξύ εμβολίου και υποκειμένου, το ένα είναι αυτό που θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε και που μπορεί να είναι βλαστός η οφθαλμός και λέγετε εμβόλιο ,και το άλλο είναι αυτό που μας δίνει το ριζικό σύστημα και λέγετε υποκείμενο πάνω στο οποίο θα αναπτυχτεί το εμβόλιο, η ένωση του εμβολίου με το υποκείμενο λέγετε εμβολιασμός και γίνεται με δυο βασικούς τρόπους τον ενοφθαλμισμό και τον εγκεντρισμό.Επομένως ο εμβολιασμός γίνετε διότι εξυπηρετεί κάποιο σκοπό και όχι απλώς και μόνο για να έχουμε εμβολιασμένα φυτά.Μειονεκτήματα κατά τον εμβολιασμό είναι η μεταφορά και η μετάδοση ασθενειών από το εμβόλιο, και η ασυμβατότητα εμβολίου και υποκειμένου, που σε πολλές περίπτωσης μπορεί να εμφανιστή μετά από πολλά χρόνια Στα επόμενα θα αναφερθούμε αναλυτικά για το πώς εμβολιάζουμε στην πράξη
.
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ

 
 
 
 

 
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection

Υπάρχουν 2 διαφορετικοί τρόποι για να πολλαπλασιάσουμε τα φυτά, ο εγγενής (με σπόρο και ο αγενής ο βλαστικός όπου χρησιμοποιούμε κάποιο τμήμα βλαστού που παίρνουμε από κάποιο άλλο φυτό που λέγετε μητρικό (μάνα).΄ 1) Το να χρησιμοποιήσουμε τη σπορά έχουμε τα εξής πλεονεκτήματα ,μπορούμε να αποκτήσουμε μεγάλο αριθμό φυτών με μικρό κόστος, η μετάδοση ασθενειών από τους γονείς στα παιδιά μειώνεται σημαντικά , υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα , τα φυτά που προέρχονται από σπόρο ειδικά αν είναι δένδρα η θάμνοι αργούν πολύ να ωριμάσουν να ανθήσουν και να καρποφορήσουν ,ένα άλλο μειονέκτημα είναι δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τους γονείς τους ,εκτός και αν είναι γνήσια είδη .χρειάζονται μεγάλη προσοχή κατά τα πρώτα στάδια της ανάπτυξης τους. 2) Στον εγγενή πολλαπλασιασμό απλώς κόβουμε μέρη από κάποιο φυτό που θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε και που μπορεί να είναι (βλαστός , ρίζα η φύλλο )μια ιδιομορφία στον εγγενή πολλαπλασιασμό έχει η καταβολάδα όπου δεν αποχωρίζετε άμεσα το τμήμα βλαστού που θέλουμε να πάρουμε αλλά αποχωρίζεται όταν ριζώσει. Τα νέα φυτά που παράγονται μ αυτόν τον τρόπο είναι γνήσια τέκνα του παλιού φυτού ,και όχι ξεχωριστά πρωτότυπα φυτά ,όπως είναι εκείνα που προέρχονται από σπόρους. Επειδή σ αυτή τη μέθοδο αναπαραγωγής δεν συμμετέχει το φυτό με τα όργανα αναπαραγωγής του λέγεται αγενής ,άνευ γενών 3) Πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ότι το νέο φυτό είναι μέρος του παλιού , πράγμα που μας εξασφαλίζει την ομοιότητα και την αυθεντικότητα του .ένα άλλο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι μεγαλώνουν γρήγορα κα γίνονται ώριμα και παραγωγικά χωρίς να χρειάζονται τη φροντίδα που χρειάζονται τα σποριόφυτα στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης τους .Μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ότι ασθένειες από το παλιό φυτό (μητρικό) μπορεί να μεταδοθούν και στα τέκνα .Γι αυτό χρειάζεται προσοχή από πού θα πάρουμε το πολλαπλασιαστικό υλικό. 4) Εδώ θα μπορούσαμε να πούμε λίγα λόγια για το ποιο είδος πολλαπλασιασμού συνηθίζεται στις διάφορες ομάδες των φυτών περισσότερα θα αναφέρουμε σε επόμενα άρθρα .Λοιπόν όλα τα ετήσια και διετή φυτά πολλαπλασιάζονται με σπόρους ,στα πολυετή ποώδη χρησιμοποιούνται κα οι δυο μέθοδοι εδώ μπορούμε να πούμε ότι πολλά από αυτά πολλαπλασιάζονται και με διαίρεση με διαίρεση επίσης πολλαπλασιάζονται και πολλοί θάμνοι .στα δενδρώδη και θαμνώδη είδη προτιμάτε ο βλαστικός τρόπος. Τα φυτά του θερμοκηπίου αναπαράγονται με άλλες τις μεθόδους ενώ στο λαχανόκηπο χρησιμοποιούμε αποκλειστικά τον σπόρο.

 
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                                kutsukiss@gmail.com




Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner