ΛΕΜΟΝΙΑ

Υπάρχουν δυο τύποι λεμονιάς . Ο ένας τύπος είναι αυτός απ τον οποίο παράγονται τα κοινά λεμόνια ή τα λεμόνια με μεγάλη οξύτητα και ο άλλος τύπος είναι αυτός με τα γλυκολέμονα ή λεμόνια με χαμηλή οξύτητα .

Οι κυριότερες ποικιλίες του πρώτου τύπου είναι:
Berma: Καρπός μέτριος , ωοειδής ως ελλειψοειδής , με κοντό λαιμό και αναπτυγμένη θηλή . Ο φλοιός έχει μέτριο πάχος , επιφάνεια τραχιά και χρώμα κίτρινο έντονο . Είναι άσπερμη ποικιλία και δίνει καρπούς τον χειμώνα .   

Eureka: Καρπός μάλλον μικρός , ελλειπτικός , με κοντό λαιμό και μικρή θηλή . Ο φλοιός με μέτριο πάχος , λίγο τραχύς . Σάρκα πρασινοκίτρινη , πλούσια σε χυμό κι αρκετά ξινή . Είναι ποικιλία άσπερμη , με παραγωγή καρπών όλο το χρόνο , προερχόμενη από την Αμερική .

Lisbon: Καρπός μέτριος , ελλειπτικός , με πολύ κοντό λαιμό και μεγάλη θηλή . Η σάρκα τρυφερή , πολύ ξινή και πλούσια σε χυμό . Είναι ποικιλία άσπερμη , που δίνει καρπούς στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης .

Femminello Ovale: Καρπός μέτριος , ωοειδής , με πολύ κοντό λαιμό και μικρή θηλή . Η σάρκα τρυφερή , πλούσια σε χυμό και πολύ ξινή . Είναι ποικιλία ολιγόσπερμη , με παραγωγή όλο το χρόνο , αλλά κυρίως στα τέλη του χειμώνα και την άνοιξη . Είναι όμως ευαίσθητη στην κορυφοξήρα .

Interdonato: Καρπός μεγάλος , επιμήκης ή κυλινδρικός , με κοντό λαιμό και κωνική θηλή . Ο φλοιός μετρίου πάχους , πολύ λείος και στιλπνός . Η σάρκα πρασινοκίτρινη , τραγανή , πλούσια σε χυμό και ξινή στη γεύση . Είναι ποικιλία ολιγόσπερμη , με παραγωγή κυρίως το φθινόπωρο και την άνοιξη . Θεωρείτε η πιο πρώιμη ποικιλία .

Santa Teresa: Είναι η πιο ανθεκτική ποικιλία λεμονιάς στην κορυφοξήρα .

Μαγληνό (Αράπικο): Καρπός μέτριος , ελλειπτικός , με κοντό λαιμό και μικρή θηλή . Ο φλοιός λεπτός και πολύ λείος . Η σάρκα πλούσια σε χυμό , αρωματική και ξινή . Ποικιλία ολιγόσπερμη , με παραγωγή μόνο το φθινόπωρο και το χειμώνα (ποικιλία μονοφορη) .

Καρυστινό: Καρπός μέτριος , επιμήκης , με κοντό λαιμό και αναπτυγμένη κωνική θηλή . Φλοιός με μέτριο πάχος και τραχύς . Η σάρκα πλούσια σε χυμό και ξινή . Ποικιλία ολιγόσπερμη , με παραγωγή μόνον από τα τέλη του φθινόπωρου μέχρι τις αρχές της άνοιξης (ποικιλία μονοφορη) .

Αδαμοπουλου: Καρπός με μέγεθος από μέτριος μέχρι πολύ μεγάλος , με σχήμα ελλειπτικό , κοντό λαιμό και αναπτυγμένη θηλή . Ο φλοιός έχει μέτριο ως μεγάλο πάχος , η δε επιφάνεια του είναι τραχιά . Η σάρκα πλούσια σε χυμό και ξινή . Είναι ποικιλία πολύφορη .

Από τις γλυκόχυμες ποικιλίες :
Dorshapo : Ο καρπός της μοιάζει με την Eureka .Η σάρκα έχει χρώμα κίτρινο-κεχριμπαρι και είναι γλυκιά .

 

   

 

Για τον πολλαπλασιασμό την καλλιέργεια και άλλες πληροφορίες εδώ:

http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/05/blog-post_4.html

 

 

 

 

ΑΠΟ ΤΟΝ

ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ

kutsukiss@gmail.com

Read More

ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΗΜΙΣΚΛΗΡΟ ΞΥΛΟ Graft Semisolid

 
Είναι δύσκολο να ορίσουμε πια ακριβώς είναι . Μπορεί να ποικίλουν από εκείνα που παίρνουμε από βλαστούς που μόλις αρχίζουν να ωριμάζουν στη βάση τους , μέχρι μοσχεύματα από βλαστούς που είναι σχεδόν , αλλά όχι εντελώς ώριμοι .Τα μοσχεύματα αυτού του τύπου είναι πιο εύκολα στο χειρισμό τους από τα μαλακά , έχοντας μάλιστα υπόψη ότι δεν σαπίζουν τόσο εύκολα όσο σαπίζουν τα μαλακά .Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δε χρειάζονται και αυτά μια σχετική φροντίδα , αν μάλιστα σκεφτούμε ότι είναι μοσχεύματα που το κάτω μέρος τους ,αυτό δηλαδή που θα ριζοβολήσει , είναι συνήθως ξυλοποιημένο , ενώ το πάνω άκρο τους είναι ακόμα πράσινο και μαλακό , κατά συνέπεια μπορεί να σαπίσει . Η καταλληλότερη εποχή για να κόψουμε τέτοια μοσχεύματα είναι περίπου από τις αρχές Ιουνίου μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου .Πρόκειται για κομμάτια από πλευρικούς βλαστούς που του κόβουμε έτσι , ώστε να έχουν νύχι. Εύκολα μπορούμε να πάρουμε αυτούς τους βλαστούς με τα χεριά μας , όπως δείχνει η εικόνα . Τραβώντας δηλαδή τον νεαρό βλαστό στη γωνία πού σχηματίζει με τον παλιό . Έτσι ο νεαρός βλαστός θα αποχωριστεί με ένα αρκετά φαρδύ μέρος παλιού ξύλου , μαζί με αρκετό φλοιό , πάλι παλιό . Στη συνεχεία , με μια κοφτερή λεπίδα καθαρίζουμε το τακούνι , έτσι ώστε να αφαιρέσουμε το επιπλέον τμήμα του φλοιού και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε μια καθαρή και επίπεδη επιφάνεια . Αφαιρούμε την τρυφερή κορυφή τους , όπως επίσης και όλα τα φύλλα μαζί με τους ποδίσκους τους χωρίς όμως να αφαιρούμε και μέρος από τον φλοιό , στο σημείο δηλαδή της έκφυσης των φύλλων . Έτσι το μόσχευμα μας είναι έτοιμο για φύτευμα . Το μήκος του πρέπει να είναι περίπου 10-15 cm . Αυτά τα μοσχεύματα τα φυτεύουμε όπως ακριβώς και εκείνα από μαλακό ξύλο , χωρίς όμως να χρειάζονται κάλυψη , αν και έχει παρατηρηθεί ότι εάν τα καλύψουμε έχουμε καλύτερη και γρηγορότερη ριζοβολία . Ο χρόνος ριζοβολίας τους εξαρτάται από το είδος και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναπτύσσονται . Γενικά , όσο ποιο ώριμο είναι ένα μόσχευμα τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται για να ριζώσει .Πάντως ο χρόνος ποικίλη από 5-20 εβδομάδες .


                                                                    ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                       ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                          kutsukiss@gmail.com   



 

Read More

ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΟ ΞΥΛΟ , Softwood cuttings

Τα μοσχεύματα από μαλακό ξύλο έχουν το πλεονέκτημα ότι ριζώνουν γρήγορα, αλλά πρέπει να τα προστατεύουμε σκεπάζοντας τα με κάποιο τζαμί . Σχεδόν όλα τα πολυετή ποώδη φυτά , πολλαπλασιάζονται με μαλακά μοσχεύματα . Χρησιμοποιούνται περισσότερο οι νεαροί βλαστοί που παράγονται την άνοιξη και ο καθένας από αυτούς μας δίνει ένα μόσχευμα Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε εδώ, ότι πολλά φυτά ποώδους τύπου μας δίνουν μοσχεύματα που μπορούν να ριζώσουν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο . Μερικές φορές καλό είναι να κλαδεύουμε κάπως βαθιά τα φυτά μετά την ανθοφορία , ώστε να μας δώσουν νέους βλαστούς που θα τους χρησιμοποιήσουμε σαν μοσχεύματα . Οι διακοσμητικοί θάμνοι πολλαπλασιάζονται εύκολα με μοσχεύματα από μαλακό ξύλο , δηλαδή μοσχεύματα που γίνονται την άνοιξη και το καλοκαίρι και είναι οι ανώριμες κορυφές των βλαστών . Τα μοσχεύματα μαλακού τύπου από του θάμνους πρέπει να είναι αρκετά γερά . Αν οι βλαστοί σπάζουν καθαρά χωρίς να λυγίζουν αυτό δείχνει ότι είναι νέοι και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν μοσχεύματα .Τα μοσχεύματα μαλακού ξύλου , τα κόβουμε 2 με 3 mm κάτω από το γόνατο , αλλά υπάρχουν και φυτά που μπορούν να αναπαραχθούν από μοσχεύματα κομμένα μέσα στο γόνατο , δεν θα αναφέρουμε εδώ ονομαστικά τα φυτά που θέλουν αυτό ή το άλλο κόψιμο , αυτά θα τα αναφέρουμε όταν θα εξετάζουμε τον κάθε θάμνο χωριστά . Μερικές φορές είναι δύσκολο να βρούμε τον κατάλληλο τύπο μαλακού μοσχεύματος πάνω σε ένα φυτό , αλλά μπορούμε να το κάνουμε να πετάξει κατάλληλους βλαστούς , π.χ. εάν από έναν παλαιό βλαστό τον κλαδέψουμε την κορυφή του τότε ο παλαιός βλαστός θα πετάξει περιμετρικά πολλούς νέους βλαστούς , που μπορούμε κατόπιν και αφού δυναμώσουν , να τους κόψουμε ανάλογα και να τους χρησιμοποιήσουμε για μοσχεύματα . Τα μαλακά μοσχεύματα που πρέπει να αποφεύγονται είναι οι τραχείς και πολύ αναπτυγμένοι βλαστοί . Οι ανθοφόροι βλαστοί επίσης δεν συνιστώνται , αν και μερικές φορές χρησιμοποιούνται όταν δεν υπάρχει τίποτα διαθέσιμο . Σ αυτήν την περίπτωση πρέπει να κόβουμε την κορυφή που κάνει το άνθος . Τα μαλακά μοσχεύματα κόβονται συνήθως με μήκος 5 με 10 cm. Αν υπάρχουν χαμηλά φύλλα που μπορεί να αγγίζουν στο μέσο εμφύτευσης (έδαφος) πρέπει να κόβονται . Όταν τα φύλλα είναι μεγάλα θα πρέπει να κόβονται στη μέση ώστε να μειώσουμε την διαπνοή και να μη μαραθούν ,αλλά όταν τα φύλλα είναι μικρά τότε αφήνουμε στην κορυφή 2-3 φυλλαράκια που θα βοηθήσουν το μόσχευμα να ρίζωση Κατά κανόνα τα μαλακά μοσχεύματα πρέπει να φυτεύονται αμέσως μόλις κοπούν ή να διατηρηθούν εάν υπάρχει λόγος π.χ. ταξίδι σε ένα βαζάκι με νερό .Υπάρχει όμως οι μεγάλοι οικογένεια των παχύφυτων και ανάμεσα τους οι ομάδα των κάκτων που τα μοσχεύματα τους δεν πρέπει να φυτεύονται αμέσως , αλλά θα πρέπει να τα αφήνουμε επάνω σε έναν πάγκο , και μακριά από τις ακτίνες του ηλίου , μερικές μέρες για να επουλωθούν οι πληγές , το ίδιο ισχύει και για ορισμένα φυτά γεράνια πελαργόνια και που δεν ανήκουν στην οικογένεια των παχύφυτων . Σχεδόν όλα τα μαλακά μοσχεύματα πλην των παχύφυτων χρειάζονται την προστασία ενός γυαλιού ή ενός πλαστικού καλύμματος που θα μας επιτρέπει να διατηρούμε μια υγρή , κλειστεί ατμόσφαιρα η οποία επιβραδύνει την απώλεια υγρασίας από τα μοσχεύματα Το ρίζωμα βοηθιέται επίσης από την ζέστη , ιδιαίτερα αν αυτή παράγεται κάτω από το μέσο εμφύτευσης . κάτω από ιδανικές συνθήκες τα μαλακά μοσχεύματα ριζώνουν σε 8 με 15 μέρες Τα μη θερμαινόμενα πλαίσια σ έναν ανοιχτό κήπο , ή στην βεράντα είναι κατάλληλα τόσο για μαλακά όσο και για ημίσκληρα μοσχεύματα ωστόσο εδώ και ανάλογα με την εποχή και της καιρικές συνθήκες μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρονικό διάστημα για να ριζώσουν ,αυτό όμως μπορεί να μην είναι και τόσο σημαντικό για τον ερασιτέχνη .Η θέση του πλαισίου είναι σημαντική . Αν το βλέπει καλά ο Ήλιος θα είναι βέβαια πιο ζεστό από ένα πλαίσιο που βρίσκεται στη σκιά και αυτό θα κάνει τα μοσχεύματα να πιάσουν πιο γρήγορα . Ωστόσο αν δεν πάρουμε κάποιες προφυλάξεις , τα μοσχεύματα μπορεί να καούν και να ξεραθούν , αν είναι εντελώς εκτεθειμένα στο δυνατό Ήλιο μέσα στο πλαίσιο . Σ αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να αφαιρέσουμε το τζάμι , ή το πλαστικό γιατί αμέσως τα μοσχεύματα θα μαραθούν και θα καταστραφούν , αλλά να λάβουμε μέτρα ώστε να μην είναι εκτεθειμένα στην άμεση ηλιακή ακτινοβολία , αλλά να τα σκιάσουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να περνά στο εσωτερικό ένας έμμεσος ηλιακός φωτισμός .

Πως παίρνουμε μόσχευμα από μαλακό ξύλο , κομμένο στο γόνατο.

                        

Μόλις τελειώσουμε τα άρθρα που αναφέρονται στον πολλαπλασιασμό με μοσχεύματα θα γράψουμε ένα άρθρο για τα υλικά και της συνθήκες ριζοβολίας εκεί θα δούμε πως να κατασκευάσουμε μονοί μας και με απλά υλικά πλαίσια θερμαινόμενα και ψυχρά , υπόστρωμα ριζοβολίας ανώτερης ποιότητος απ αυτήν του εμπορίου , και ποιες είναι οι απαραίτητες συνθήκες για να έχουμε μεγάλη επιτυχία , και να απεξαρτητοποιηθούμε από τα σκουπίδια του εμπορίου .
                                                                   



                                                                     ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                         ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ 
                                                         kutsukis@gmail.com                             

 

Read More

ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΟ ΞΥΛΟ CUTTINGS hardwood

Τα μοσχεύματα από σκληρό ξύλο γίνονται από ώριμα στελέχη των θάμνων και των δέντρων και αποτελούν την πιο απλή απ όλες τις μεθόδους αναπαραγωγής . Αυτά τα μοσχεύματα συχνά εξασφαλίζονται και ριζώνουν εύκολα σε συνηθισμένο έδαφος στο ύπαιθρο .
Τα μοσχεύματα από σκληρό ξύλο συνήθως γίνονται από γέρα στελέχη και είναι τουλάχιστον 1 έτους Το μήκος αυτών των μοσχευμάτων ποικίλλει από 10 μέχρι 30 cm .

Συχνά είναι προτιμότερο να κόβουμε τα μοσχεύματα με τακούνι ή με νύχι δηλαδή στη βάση τους να υπάρχει ένα κομμάτι πιο ηλικιωμένο ξύλο . Αυτό είναι απαραίτητο για την περίπτωση των κωνοφόρων που αναπαράγονται από μικρούς πλευρικούς βλαστούς . Τα μοσχεύματα που δεν έχουν κοπεί με τακούνι ή με νύχι κόβονται ακριβώς κάτω από ένα γόνατο (την ένωση του φύλλου και του στελέχους ) αλλά υπάρχουν ορισμένα φυτά που προτιμώνται τα μοσχεύματα που κόβονται μέσα στο γόνατο .Στα φυτά με στελέχη με εντεριώνη , είναι προτιμότερο να κόβουμε το μόσχευμα ακριβώς στο σημείο όπου φυτρώνει ο βλαστός της τρέχουσας εποχής , γιατί σ αυτό το σημείο η περιοχή από εντεριώνη περιορίζεται στο ελάχιστο .Σε όλα τα μοσχεύματα είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα τουλάχιστον μάτι κοντά στην κορυφή για να μπορεί απ αυτό να μεγαλώσει το στέλεχος . Δεν χρειάζεται να υπάρχουν μάτια κοντά στη βάση , γιατί οι ρίζες δεν παράγονται από μάτια αλλά από εσωτερικούς ιστούς του κομβίου .

Το φθινόπωρο είναι μάλλον η καλύτερη εποχή για να κόψουμε μοσχεύματα από σκληρό ξύλο . Αυτά μπορούμε στη συνεχεία να τα φυτέψουμε αμέσως ή να τα δέσουμε σε μάτσα και να τα βάλουμε σε υγρό χώμα μέχρι την άνοιξη . Παρά πολλά φυλλοβόλα φυτά αναπαράγονται με μοσχεύματα αναπαράγονται με μοσχεύματα από σκληρό ξύλο και ανάμεσα τους είναι οπωροφόρα δέντρα , καθώς και πολλοί θάμνοι και δέντρα καλλωπιστικά .Πολλά μοσχεύματα από σκληρό ξύλο μπορούν εύκολα να πιάσουν σ έναν ανοιχτό κήπο . Διαλέξτε μια προστατευμένη θέση που να είναι απαλλαγμένη από αγριόχορτα . Για να φυτέψουμε τα μοσχεύματα απλώνουμε κάτω ένα σπάγκο και σκάβουμε ένα ρηχό αυλάκι , έτσι που η πλευρά του να είναι ίσια και κατακόρυφη , και δίπλα ακριβώς στο σπάγκο . Βάζουμε τα μοσχεύματα στο αυλάκι σε απόσταση λίγων εκατοστών μεταξύ τους και σε βάθος άσο τουλάχιστον με τα τρία τέταρτα του μήκους τους . Μετά ξαναρίχνουμε το χώμα μέσα στο αυλάκι και το πατάμε καλά δίπλα στα μοσχεύματα . Αν υπάρχουν περισσότερες από μια σειρές , συνήθως αφήνουμε μια απόσταση 30 cm μεταξύ τους .

 

ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com 

Read More