Protected by Copyscape Online Copyright Protection


ΚαλλιέργειαΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ ΝΑΝΕΣ Η τριανταφυλλιές μπορούν να καλλιεργηθούν σε οποιοδήποτε έδαφος ,αν και το καλύτερο είναι ένα έδαφος με μεσαία σύσταση και ph 6,5 που να έχει καλλιεργηθεί καλά και να έχει εμπλουτιστεί με κοπριά ή λίπασμα . Στις ήδη εγκατεστημένες τριανταφυλλιές πρέπει να τις κάνουμε μια βασική λίπανση στο τέλος του χειμώνα μετά το κλάδεμα , ώστε να δημιουργήσουν μια ζωηρή και υγιή βλάστηση ,με αποτέλεσμα να έχουμε και ζωηρή ανθοφορία ,επίσης θα πρέπει να θυμόμαστε ότι κατά την διάρκεια της ανθοφορίας δεν χρησιμοποιούμε λιπάσματα , Πρέπει επίσης να τις ποτίζουμε ταχτικά και ιδίως τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες αλλά όχι υπερβολικά .

Πολλαπλασιασμός
Με σπόρο
Η τριανταφυλλιά μπορεί να πολλαπλασιασθεί με, σπόρο αν και δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος και αποφεύγεται ,διότι τα σπορόφυτα που προέρχονται μ αυτόν τον τρόπο δεΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑν κρατούν τους μητρικούς χαρακτήρες και δίνουν άχρηστα υβρίδια . Παρόλα αυτά και επειδή διασταυρώνονται πολύ εύκολα , χρησιμοποιείται από τους γενετιστές για την παραγωγή νέων ποικιλιών. Αν όμως θέλουμε να εφαρμόσουμε αυτόν τον τρόπο πολλαπλασιασμού , τότε πρέπει να τα εμβολιάσουμε (ενοφθαλμίσουμε) με την επιθυμητή ποικιλία . Οι δενδρώδεις και θαμνώδεις τριανταφυλλιές του εμπορίου είναι όλες ενοφθαλμισμένες .
Ο πιο σίγουρος και αποτελεσματικός τρόπος πολλαπλασιασμού μετά τον ενοφθαλμισμό είναι με μόσχευμα (εφόσον πρόκειται για ποικιλίες που ριζοβολούν εύκολα) . Κατά το κλάδεμα διαλέγουμε επάκρια μοσχεύματα με νύχι ή με τακούνι , τα οποία θα πρέπει να είναι υγιή και να μη φέρουν αποχρωματισμούς , μήκους 30-40 cm και τα φυτεύουμε κατευθείαν στην οριστική τους θέση .Τα φυτεύουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε τα 2/3 να βρίσκονται εντός του εδάφους ,και πάνω από το έδαφος να βρίσκονται 2-3 οφθαλμοί . Εάν θέλουμε να τα φυτέψουμε σε γλάστρες , θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα αμμοαργιλώδες μίγμα προσθέτοντας και λίγη τύρφη ,θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσουμε και την καλή αποστράγγιση . Η νάνες ποικιλίες πολλαπλασιάζονται αποκλειστικά με μοσχεύματα.
Πολλές ποικιλίες τριανταφυλλιάς πολλαπλασιάζονται και με μαλακά μοσχεύματα την άνοιξη και το καλοκαίρι , όμως για να ριζοβολήσουν θα πρέπει να υπάρχουν κάποιες στοιχειώδης συνθήκες ριζοβολίας .(για τις συνθήκες ριζοβολίας των μοσχευμάτων θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο)

Κλάδεμα:
ΚΛΑΔΕΜΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑΣ
Νεοφυτεμένες δενδρώδεις ή θαμνώδεις :
Αν τις έχουμε φυτέψει το φθινόπωρο , πρέπει να τις κλαδέψουμε στο τέλος Μαρτίου ή νωρίς τον Απρίλιο Αν τις φυτέψαμε την άνοιξη θα τις κλαδέψουμε κανονικά στην εποχή τους , δηλαδή στο τέλος του χειμώνα . Οι θαμνώδεις κλαδεύονται στα 7 με 8 μάτια από το εμβόλιο ή από το έδαφος . Οι δενδροειδείς κλαδεύονται στο μισό από το αρχικό τους , ενώ οι υπόλοιπες κλαδεύονται σε τρία κύρια στελέχη , που κόβονται , στο ένα τρίτο περίπου από το αρχικό τους μήκος . Όλοι οι δευτερεύοντες βλαστοί που θα αναπτυχτούν στο εσωτερικό του θάμνου αφαιρούνται , ενώ οι υπόλοιποι κόβονται στα 2 μάτια .
Ήδη εγκατεστημένες ποικιλίες :
Τις κλαδεύουμε όταν ο καιρός το επιτρέπει , στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές Μαρτίου Κλαδεύουμε τους κύριους βλαστούς στα 4-5 μάτια , αλλά κρατάμε το κέντρο ανοιχτό και ελεύθερο από διασταυρωνομένους βλαστούς .Κλαδεύουμε τις νάνες πολύανθες ποικιλίες βαθιά , ενώ ψηλές ποικιλίες ελαφρότερα .Οι αναρριχώμενες και οι κρεμοκλαδείς είναι προτιμότερο να κλαδεύονται αμέσως μετά την ανθοφορία . Επίσης για τις εμβολιασμένες δεν πρέπει να ξεχνούμε να αφαιρούμαι τις παραφυάδες που φύονται κάτω από το εμβόλιο , αυτό βέβαια δεν ισχύει στην περίπτωση που έχουν παραχθεί από μόσχευμα.

Προβλήματα και ασθένειες:
Είναι θάμνος που έχει πολλούς εχθρούς και ασθένειες . Γενικά όλες προσβάλλονται από διαφορά έντομα και ασθένειες , οφειλόμενες σε μικροοργανισμούς και μύκητες ,γι αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην καταπολέμηση τους (συχνά ραντίσματα ). Καλό είναι επίσης να προλαβαίνουμε την εμφάνιση των ασθενειών , ψεκάζοντας προληπτικά , κυρίως εναντίον του ωιδίου , της σκωρίασης ,των αφίδων των κοκκοειδών και του τετράνυχου.

Ποικιλίες :
Είναι ένα μεγάλο γένος καλλωπιστικών θάμνων που καλλιεργείτε παγκόσμια όσο κανένα άλλο είδος , με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα πάνω από 500 είδη με χιλιάδες ποικιλίες και υβρίδια που προήρθαν από διασταυρώσεις . Ταυτόχρονα κάθε χρόνο εμφανίζονται και καινούρια .Έτσι δεν είναι δυνατόν να περιγράψει κανείς όλον αυτό τον αριθμό .
                                                                                     
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection

Με την ευκαιρία της εορτής των βαΐων αποφασίσαμε να γράψουμε ένα άρθρο για ένα φυτό γνωστό από την αρχαιότητα , την Δάφνη του Απόλλωνα ,που λέγεται και Βάϊα ή βάγια .

Περιγραφή του φυτού: ΔΑΦΝΗ
Η δάφνη είναι αειθαλές δέντρο που το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 10 -15 μέτρα , όμως επειδή δέχεται αυστηρό κλάδεμα , αντιμετωπίζετε ως θάμνος .Καλλιεργείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για το ωραίο , πυκνό και αρωματικό φύλλωμα του και για την εύκολη καλλιέργεια του Έχει φύλλα απλά δερματώδη , κατ εναλλαγή . τα άνθη της είναι μικρά πρασινοκίτρινα ,και εμφανίζονται τον Μάιο .Η καρποί είναι ρώγες σαν μικρές ελιές ,με πράσινο στην αρχή χρώμα που στη συνεχεία μαυρίζουν και παραμένουν στο δέντρο όλον σχεδόν τον χειμώνα προσελκύοντας τα πούλια και ιδιαίτερα τα κοτσύφια . Το αρωματικό φύλλωμα της αφού αποξεραθεί , χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική , όταν όμως είναι χλωρό δεν χρησιμοποιείτε διότι δίνει στο φαγητό μια πικρή γεύση . Η καλύτερη εποχή για να αποξεράνουμε φύλλα δάφνης είναι κατά την διάρκεια της ανθοφορίας ,διότι τότε το άρωμα της είναι έντονο. Από τους καρπούς της και όταν είναι πολύ ώριμοι παρασκευάζεται το δαφνέλαιο, αλλά πολλοί το παρασκευάζουν από τα φύλλα , το δαφνέλαιο από τα φύλλα είναι πολύ κατώτερης ποιότητος από αυτό που παρασκευάζετε από του καρπούς .
 
Καλλιέργεια:
Η καλλιέργεια της δάφνης δεν παρουσιάζει προβλήματα και μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλα σχεδόν τα εδάφη , από τα όξινα έως τα αλκαλικά , και από τα αμμώδη έως και τα αργιλώδη ,αντέχει την ξηρασία και την παγωνιά -30 C , Εάν όμως ποτίζεται κάνει πολύ μεγαλύτερα φύλλα , το μέγεθος τους σχεδόν τριπλασιάζετε .

Πολλαπλασιασμός:
Ο πολλαπλασιασμός είναι εύκολος , και γίνεται με πολλούς τρόπους
1) Με σπόρο: Μπορούμε να φυτέψουμε σπόρο σε ένα τελάρο ή κατευθείαν στο έδαφος κατά την διάρκεια του χειμώνα , ο σπόρος για να φυτρώσει θα πρέπει να δεχτεί ένα διάστημα κρύου για να διακοπή ο λήθαργος . Αυτό σημαίνει ότι από την στιγμή που θα τον φυτέψουμε θα πρέπει να παραμείνει έξω σε ένα κρύο μέρος καθ όλη την διάρκεια του χειμώνα .Εάν θέλουμε να τον φυτέψουμε την άνοιξη , τον βάζουμε τουλάχιστον για 2 μήνες στο ψυγείο (όχι στην κατάψυξη ) και κατόπιν τον φυτεύουμε .
2) Με παραφυάδες: ΔΑΦΝΗ
Η δάφνη έχει την τάση να βγάζει πολλές παραφυάδες , αυτές μπορούμε να τις αφαιρέσουμε κατά την διάρκεια του χειμώνα και να τις φυτέψουμε εκεί που θέλουμε , είτε σε γλάστρες για να τις δυναμώσουμε , είτε κατ ευθείαν στην οριστική τους θέση . Πολλές φορές κάτω από ένα δέντρο βλέπουμε πολλά φυτά που με την πρώτη ματιά φαίνονται σαν παραφυάδες αλλά δεν είναι ,τα φυτά αυτά είναι σπορόφυτα από τον σπόρο που έπεσε από το ίδιο το φυτό , αυτό δεν μας εμποδίζει σε τίποτα να τα αφαιρέσουμε και να τα φυτέψουμε εκεί που θέλουμε. 
3) Με εμβολιασμό: Εάν θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε κάποια συγκεκριμένη ποικιλία , θα πρέπει να την πολλαπλασιάσουμε με τον αγενή πολλαπλασιασμό .
Η παραφυάδες είναι μια καλή μέθοδος αλά θα πρέπει να σιγουρευτούμε ότι είναι γνήσια παραφυάδα και όχι σπορόφυτο. Εάν δεν είμαστε σίγουρη τότε μπορούμε να την πολλαπλασιάσουμε εύκολα με ημίσκληρα ή σκληρά μοσχεύματα:
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/semi-cuttings.html http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/04/cuttings-hardwood.html
Μπορούμε επίσης να εμβολιάσουμε τις διάφορες ποικιλίες χρησιμοποιώντας τα σπορόφυτα ως υποκείμενα:
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/blog-post_25.
html
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5.html

Κλάδεμα: ΔΑΦΝΗ
Το κλάδεμα συνίσταται στην αφαίρεση των ξερών κλαδιών ,την διαμόρφωση του σχήματος , και τον περιορισμό του μεγέθους , Επειδή δέχεται αυστηρό κλάδεμα και χωρίς κανένα πρόβλημα , μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μπορντούρα ή φράχτη ψαλιδισμένο .

Προβλήματα και ασθένειες:
Δεν προσβάλετε από ασθένειες .Παρ όλο ότι δεν προσβάλετε από ασθένειες , διάφορα κοκκοειδή και τετράνυχοι φωλιάζουν επάνω στον κορμό και κάτω από τα φύλλα , αν και δεν δημιουργούν πρόβλημα στο ίδιο το φυτό μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στα διπλανά φυτά .
Ψεκάστε με ένα ήπιο εντομοκτόνο (θερινό πολτό)
Ποικιλίες:
 Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες που η διαφορά του είναι στο σχήμα και το μέγεθος των φύλλων .
Ενδεικτικά αναφέρουμε :
Την Latifolia με φύλλα μεγάλα και σχήμα ωοειδές .
Την Augustifolia με φύλλα στενά

Ιστορία:
Θα πρέπει για ιστορικούς και μόνον λογούς να γνωρίζουμε ότι η δάφνη του Απόλλωνα καμία σχέση δεν έχει με την Κυριακή των βαΐων . Από την μετάφραση του ευαγγελίου βλέπουμε ότι τα Βάϊα των φοινίκων είναι κλαδιά από φοίνικες και όχι κλαδιά δάφνης πήραν κλάδους ἀπὸ φοίνικας Η δάφνη όμως ήταν το ιερό δέντρο του Απόλλωνα και την χρησιμοποιούσε η πυθία γι να λέει του χρησμούς . Υιοθετήθηκε από του χριστιανούς όταν αυτοκράτορας τις βυζαντινής αυτοκρατορίας ήταν ο μέγας Κωνσταντίνος 312-337 Ο μέγας Κωνσταντίνος ήταν ειδωλολάτρης μέχρι την ηλικία των 50 ετών, μετά βαφτίστηκε και έγινε χριστιανός .Κατά την διάρκεια της αυτοκρατορικής του θητείας , ο χριστιανισμός υιοθέτησε πολλά πράγματα από του ειδωλολάτρες ,και ένα από αυτά είναι και η μεταφορά της δάφνης στην εκκλησία κατά την Κυριακή των βαΐων. Αυτά για να γνωρίζουμε ότι η μεταφορά δάφνης στην εκκλησία είναι ένα ειδωλολατρικό έθιμο και όχι χριστιανικό.


Το Ευαγγέλιο της Κυριακής των Βαΐων (Κατά Ιωάννην ιβ΄ 1-18)
Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. Εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ' αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον· μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου.
Μεταφραση:
Τὴν ἑπομένην ἡμέραν πολὺς κόσμος ποὺ εἶχε ἔλθει εἰς τὴν ἑορτήν, ὅταν ἄκουσαν ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ἐπῆραν κλάδους ἀπὸ φοίνικας καὶ ἐβγῆκαν πρὸς προϋπάντησίν του καὶ ἔκραζαν, «Ὡσαννά, εὐλογημένος νὰ εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἔρχεται εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ». Ὁ δὲ Ἰησοῦς εὑρῆκε ἕνα μικρὸν ὄνον, καὶ ἐκάθησε ἐπάνω του, καθὼς εἶναι γραμμένον, «Μὴ φοβᾶσαι, θυγατέρα Σιών, νά, ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθισμένος εἰς ἕνα πουλάρι ὄνου».
                                                                   


                                                                  ΑΠΟ ΤΟΝ 
                                                       ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                           kutsukiss@gmail.com


 
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Από το κάψιμο του αστυνομικού τμήματος στην Ιερισσό τα ξημερώματα της 16/4/2013 .
Protected by Copyscape Online Copyright Protection 
 



Περιγραφή του φυτού:
ΟΡΤΑΝΣΙΑ-Madame Mouilliere
Γένος που περιλαμβάνει εξαιρετικά καλλωπιστικούς θάμνους ,ως επί το πλείστον φυλλοβόλους , με φύλλα αντίθετα , απλά και με άνθη 2 ειδών που εμφανίζονται σε απόκριες ταξιανθίες (σφαίρα). Στη μια περίπτωση τα άνθη είναι μικρά , με πέταλα και σέπαλα κανονικά , ενώ στο άλλο είδος τα άνθη είναι στείρα με σέπαλα μεγάλα (πεταλοειδή),ενώ τα πέταλα είναι ασήμαντα και καταλαμβάνουν το κέντρο . Στις περισσότερες ποικιλίες τα γόνιμα άνθη είναι πολύ λίγα ή λείπουν εντελώς , ενώ αντίθετα τα στείρα είναι πολλά κα βρίσκονται συνήθως στην περιφέρεια , ενώ σε άλλες είναι όλα στείρα . Το χρώμα τους είναι εντυπωσιακό , άσπρο , κόκκινο , ροζ , ρόδινο , μωβ μπλε κ.λπ. και η ανθοφορία τους αρχίζει από τα τέλη Μαΐου και διαρκεί μέχρι τα τέλη Νοέμβριου . 

Καλλιέργεια:
 
Η ορτανσία είναι γενικά ασβεστόφοβο φυτό και θέλει χώμα όξινο έως ουδέτερο για να ευδοκίμηση . Το χρώμα των λουλουδιών εξαρτάται επίσης από την οξύτητα του εδάφους , εάν το χώμα είναι πολύ όξινο 4,5 ph τότε τα άνθη της έχουν χρώμα βαθύ μπλε , ενώ σε ph 7 παίρνουν το χρώμα του ροζ . Έτσι μπορούμε να καθορίσουμε εμείς , για το τη χρώμα θα έχει η ορτανσία μας , προσοχή θα πρέπει να δώσουμε όμως στο να μην ξεπεράσουμε το όριο ph 7 , γιατί τότε θα έχουμε κιτρίνισμα των φύλλων από τροφοπενία σιδηρού . Ο σίδηρος για να απορροφηθεί από το φυτό θα πρέπει να είναι ευδιάλυτος στο νερό , και μόνον ο σίδηρος που είναι στην δισθενή του μορφή είναι ευδιάλυτος στο νερό . Μην χρησιμοποιείται καρφιά , βίδες , πέταλα και όλα τα συναφή για να δώσετε στο φυτό σας σίδηρο , ο σίδηρος (σκουριά) που προέρχεται από αυτά μέταλλα είναι στη τρισθενή του μορφή και δεν είναι ευδιάλυτος στο νερό , περισσότερα για αυτό το θέμα θα γράψουμε ένα νέο άρθρο .
Επειδή όπως είπαμε η ορτανσία είναι φυτό ασβεστόφοβο θα πρέπει να κρατήσουμε και μια ισορροπία ως προς το έδαφος .
Η ορτανσίες είναι φυτά που αγαπούν τη ζέστη αλλά δεν αγαπούν την άμεση έκθεση στον Ήλιο , αγαπούν επίσης την υγρασία και το κατάβρεγμα των φύλλων ιδιαίτερα τις θέρμες μέρες του καλοκαιριού (εννοείτε ότι το πότισμα και το κατάβρεγμα θα γίνει το πρωί ή το απόγευμα και όχι το μεσημέρι) , όσο για την λίπανση θα πρέπει να προμηθευτείτε ένα πλήρες λίπασμα για ανθοφόρα φυτά και κατάλληλο για οξύφυλλα .

Πολλαπλασιασμός:
ο πολλαπλασιασμός της ορτανσίας γίνεται με πολλούΟΡΤΑΝΣΙΑ-ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΟ ΞΥΛΟς τρόπους και σίγουρα αυτός που ενδιαφέρεται να πολλαπλασιάσει τα φυτά του σίγουρα θα βρει κάποιον τρόπο και δεν θα τον απογοήτευση . Επειδή η ορτανσία είναι ένας θάμνος πολυκλαδής βγάζει δηλαδή από την βάση του πολλά κλαδιά που έχουν ριζικό σύστημα και θεωρούνται σαν παραφυάδες , μπορούμε να διαιρέσουμε το παλιό φυτό , και αφού το κάθε κλαδί το κόψουμε έτσι ούτος ώστε να μείνουν επάνω του 2 έως 3 οφθαλμοί και κατόπιν να το φυτέψουμε
. Πολλαπλασιάζετε επίσης με σκληρά και μαλακά μοσχεύματα ,σχετικά άρθρα θα βρείτε εδώ: http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.com/2013/04/cuttings-hardwood.html .
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.com/2013/04/softwood-cuttings.html
Το χώμα που θα χρησιμοποιήσουμε για τα μοσχεύματα ή για την διαίρεση θα πρέπει ΟΡΤΑΝΣΙΑ-ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΟ ΜΟΥΣΧΕΥΜΑνα είναι ένα μέρος άμμου και ένα μέρος τύρφης , αντί για άμμο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε περλίτη αλά θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο περλίτης κρατά παρά πολύ νερό με αποτέλεσμα τα μοσχεύματα κα ιδιαίτερα αυτά του μαλακού ξύλου μπορεί να σαπίσουν άρα θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στην υγρασία του περλίτη , επίσης αντί για τύρφη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φυλλόχωμα που έχουμε μαζέψει εμείς από κάποια ορεινή περιοχή .

Κλάδεμα:
Επειδή η ορτανσία ανθίζει σε κλαδιά της τρέχουσας εποχής , θα πρέπει να την κλαδέψουμε βαθειά στο τέλος του χειμώνα αφήνοντας 2 έως 3 οφθαλμούς.Σχετικό άρθρο για το βαθύ κλάδεμα θα βρείτε εδώ:  
http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.com/2013/03/pruning-shrubs.html

Προβλήματα και ασθένειες:
Η ορτανσία δεν προσβάλλεται από ασθένειες .
Προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν διάφορα κοκκοειδεί και τετράνυχοι που φωλιάζουν κάτω από τα σκιερά φύλλα της ορτανσίας και απομυζούν του χυμούς από τους τρυφερούς βλαστούς , αποτέλεσμα το φυτό να εξασθενεί και να κάνει μικρότερα άνθη, καταπολεμήστε τα με ένα ήπιο εντομοκτόνο (θερινό πολτό ) .

Κίτρινα φύλλα (χλώρωση) : Εμφανίζεται στα φύλλα και ιδιαίτερα στις θέσεις μεταξύ των νευρώσεων (αποχρωματισμός κιτρίνισμα ). Οι αιτίες μπορεί να είναι πολλές : έλλειψη σιδήρου , ΟΡΤΑΝΣΙΑ με χλώρωσηή υψηλό pH , προσθέτουμε στο έδαφος θεϊκό σίδηρο ο οποίος θα εμπλουτίσει το έδαφος με σίδηρο και θα ρυθμίσει το ph ( χρησιμοποιήστε τον συμφώνα με της αναγραφόμενες οδηγίες )
Μειωμένη δραστηριότητα τω ριζών που μπορεί να οφείλεται είτε σε αλκαλικότητα του εδάφους ,είτε σε μεγάλη συγκέντρωση αλάτων στο έδαφος , είτε ακόμα σε υπερβολική υγρασία του εδάφους (υπερβολικό πότισμα ή κακή αποστράγγιση ) , σε προσβολή από μικρόβια (καρκίνος του κορμού ή των ριζών από νηματώδεις  (άσπρα σκουλήκια )) .
Η χλώρωση μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις ,να προληφθεί με την προσθήκη στο έδαφος θεϊκού σιδήρου . ΟΡΤΑΝΣΙΑ ΜΕ ΧΛΩΡΩΣΗΣε όλες τις άλλες πρέπει πρώτα να εμφανιστεί και μετά , αφού βρούμε σε τι οφείλεται , να ενεργήσουμε ανάλογα με την περίπτωση .


Ποικιλίες:

Από τα διάφορα είδη , τα πιο ενδιαφέροντα είναι:
Hydrangea hortensias : η γνωστή σε όλους ορτανσία, που το ύψος της φτάνει το ένα μέτρο . Έχει φύλλα μεγάλα οδοντωτά , άνθη που ποικίλουν στο χρώμα ,και σε μεγάλες επάκριες ταξιανθίες με πολύ λίγα ή και καθόλου γόνιμα άνθη . Άπειρες διασταυρώσεις έχουν δώσει έναν πολύ μεγάλο αριθμό ποικιλιών , όπως η (Ami Pasquier), με μεγάλα κόκκινα-πορφυρά άνθη , η (King George V ), Με μεγάλα ρόδινα άνθη , η (Madame Mouilliere), με πάρα πολύ μεγάλα κάτασπρα άνθη , η ( Godian ) μπλε άνθη.
Hydrangea paniculata: και κυρίως η ποικιλία ( Grantiflora ) φτάνει επίσης το ένα μέτρο ύψος, έχει φύλλα ωοειδή –επιμήκη και άνθη άσπρα, μεγάλα σε πυραμιδοειδείς ταξιανθίες, που εμφανίζονται το καλοκαίρι, και με όλα τα άνθη στείρα.
Hydrangea petiolaris: Είναι μια ορτανσία αναρριχώμενη που το ύψος της φτάνει σε ύψος τα 10 με 15 μέτρα, με βλαστούς σαρκώδεις που προσφύονται όπως ακριβώς οι βλαστοί του κισσού. Έχει φύλλα οβάλ , οδοντωτά , υποκίτρινα στο κάτω μέρος . Τα άνθη είναι άσπρα με μεγάλο αριθμό , επίσης είναι μια από τις ορτανσίες που έχουν γόνιμα άνθη ,ενώ λίγα άγονα βρίσκονται στην περιφέρεια με 4 ή 5 σέπαλα Τα άνθη της εμφανίζονται τον Μάιο με Ιούνιο .
                                                                                    



                                                                           ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                             ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ 
                                                               kutsukiss@gmail.com

                                                                  
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection
 
Είναι δύσκολο να ορίσουμε πια ακριβώς είναι . Μπορεί να ποικίλουν από εκείνα που παίρνουμε από βλαστούς που μόλις αρχίζουν να ωριμάζουν στη βάση τους , μέχρι μοσχεύματα ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΜΕ ΝΥΧΙαπό βλαστούς που είναι σχεδόν , αλλά όχι εντελώς ώριμοι .Τα μοσχεύματα αυτού του τύπου είναι πιο εύκολα στο χειρισμό τους από τα μαλακά , έχοντας μάλιστα υπόψη ότι δεν σαπίζουν τόσο εύκολα όσο σαπίζουν τα μαλακά .Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δε χρειάζονται και αυτά μια σχετική φροντίδα , αν μάλιστα σκεφτούμε ότι είναι μοσχεύματα που το κάτω μέρος τους ,αυτό δηλαδή που θα ριζοβολήσει , είναι συνήθως ξυλοποιημένο , ενώ το πάνω άκρο τους είναι ακόμα πράσινο και μαλακό , κατά συνέπεια μπορεί να σαπίσει . Η καταλληλότερη εποχή για να κόψουμε τέτοια μοσχεύματα είναι περίπου από τις αρχές Ιουνίου μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου .Πρόκειται για κομμάτια από πλευρικούς βλαστούς που του κόβουμε έτσι , ώστε να έχουν νύχι. Εύκολα μπορούμε να πάρουμε αυτούς τους βλαστούς με τα χεριά μας , όπως δείχνει η εικόνα . Τραβώντας δηλαδή τον νεαρό βλαστό στη γωνία πού σχηματίζει με τον παλιό . Έτσι ο νεαρός βλαστός θα αποχωριστεί με ένα αρκετά φαρδύ μέρος παλιού ξύλου , μαζί ΠΩΣ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΜΕ ΝΥΧΙμε αρκετό φλοιό , πάλι παλιό . Στη συνεχεία , με μια κοφτερή λεπίδα καθαρίζουμε το τακούνι , έτσι ώστε να αφαιρέσουμε το επιπλέον τμήμα του φλοιού και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε μια καθαρή και επίπεδη επιφάνεια . Αφαιρούμε την τρυφερή κορυφή τους , όπως επίσης και όλα τα φύλλα μαζί με τους ποδίσκους τους χωρίς όμως να αφαιρούμε και μέρος από τον φλοιό , στο σημείο δηλαδή της έκφυσης των φύλλων . Έτσι το μόσχευμα μας είναι έτοιμο για φύτευμα . Το μήκος του πρέπει να είναι περίπου 10-15 cm . Αυτά τα μοσχεύματα τα φυτεύουμε όπως ακριβώς και εκείνα από μαλακό ξύλο , χωρίς όμως να χρειάζονται κάλυψη , αν και έχει παρατηρηθεί ότι εάν τα καλύψουμε έχουμε καλύτερη και γρηγορότερη ριζοβολία . Ο χρόνος ριζοβολίας τους εξαρτάται από το είδος και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναπτύσσονται . Γενικά , όσο ποιο ώριμο είναι ένα μόσχευμα τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται για να ριζώσει .Πάντως ο χρόνος ποικίλη από 5-20 εβδομάδες .


                                                                    ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                       ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                          kutsukiss@gmail.com   



 
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection

Τα μοσχεύματα από μαλακό ξύλο έχουν το πλεονέκτημα ότι ριζώνουν γρήγορα, αλλά πρέπει να τα προστατεύουμε σκεπάζοντας τα με κάποιο τζαμί . Σχεδόν όλα τα πολυετή ποώδη φυτά ,ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΦΥΛΛΩΔΗ ΜΑΛΑΚΟ ΜΟΣΧΕΥΜΑ-1 πολλαπλασιάζονται με μαλακά μοσχεύματα . Χρησιμοποιούνται περισσότερο οι νεαροί βλαστοί που παράγονται την άνοιξη και ο καθένας από αυτούς μας δίνει ένα μόσχευμα Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε εδώ, ότι πολλά φυτά ποώδους τύπου μας δίνουν μοσχεύματα που μπορούν να ριζώσουν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο . Μερικές φορές καλό είναι να κλαδεύουμε κάπως βαθιά τα φυτά μετά την ανθοφορία , ώστε να μας δώσουν νέους βλαστούς που θα τους χρησιμοποιήσουμε σαν μοσχεύματα . Οι διακοσμητικοί θάμνοι πολλαπλασιάζονται εύκολα με μοσχεύματα από μαλακό ξύλο , δηλαδή μοσχεύματα που γίνονται την άνοιξη και το καλοκαίρι και είναι οι ανώριμες κορυφές των βλαστών . Τα μοσχεύματα μαλακού τύπου από του θάμνους πρέπει να είναι αρκετά ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΦΥΛΛΩΔΗ ΜΑΛΑΚΟ ΜΟΣΧΕΥΜΑ-2γερά . Αν οι βλαστοί σπάζουν καθαρά χωρίς να λυγίζουν αυτό δείχνει ότι είναι νέοι και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν μοσχεύματα .Τα μοσχεύματα μαλακού ξύλου , τα κόβουμε 2 με 3 mm κάτω από το γόνατο , αλλά υπάρχουν και φυτά που μπορούν να αναπαραχθούν από μοσχεύματα κομμένα μέσα στο γόνατο , δεν θα αναφέρουμε εδώ ονομαστικά τα φυτά που θέλουν αυτό ή το άλλο κόψιμο , αυτά θα τα αναφέρουμε όταν θα εξετάζουμε τον κάθε θάμνο χωριστά . Μερικές φορές είναι δύσκολο να βρούμε τον κατάλληλο τύπο μαλακού μοσχεύματος πάνω σε ένα φυτό , αλλά μπορούμε να το κάνουμε να πετάξει κατάλληλους βλαστούς , π.χ. εάν από έναν παλαιό βλαστό τον ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΦΥΛΛΩΔΗ ΜΑΛΑΚΟ ΜΟΣΧΕΥΜΑ-3κλαδέψουμε την κορυφή του τότε ο παλαιός βλαστός θα πετάξει περιμετρικά πολλούς νέους βλαστούς , που μπορούμε κατόπιν και αφού δυναμώσουν , να τους κόψουμε ανάλογα και να τους χρησιμοποιήσουμε για μοσχεύματα . Τα μαλακά μοσχεύματα που πρέπει να αποφεύγονται είναι οι τραχείς και πολύ αναπτυγμένοι βλαστοί . Οι ανθοφόροι βλαστοί επίσης δεν συνιστώνται , αν και μερικές φορές χρησιμοποιούνται όταν δεν υπάρχει τίποτα διαθέσιμο . Σ αυτήν την περίπτωση πρέπει να κόβουμε την κορυφή που κάνει το άνθος . Τα μαλακά μοσχεύματα κόβονται συνήθως με μήκος 5 με 10 cm. Αν υπάρχουν χαμηλά φύλλα που μπορεί να αγγίζουν στο μέσο εμφύτευσης (έδαφος) πρέπει να κόβονται . Όταν τα φύλλα είναι μεγάλα θα πρέπει να κόβονται στη μέση ώστε να μειώσουμε την διαπνοή και να μη μαραθούν ,αλλά όταν τα φύλλα είναι μικρά τότε αφήνουμε στην κορυφή 2-3 φυλλαράκια που θα βοηθήσουν το μόσχευμα να ρίζωση Κατά κανόνα τα μαλακά μοσχεύματα πρέπει να φυτεύονται αμέσως μόλις κοπούν ή να διατηρηθούν εάν υπάρχει λόγος π.χ. ταξίδι σε ένα βαζάκι με νερό .Υπάρχει όμως οι μεγάλοι οικογένεια των παχύφυτων και ανάμεσα τους οι ομάδα των κάκτων που τα μοσχεύματα τους δεν πρέπει να φυτεύονται αμέσως , αλλά θα πρέπει να τα αφήνουμε επάνω σε έναν πάγκο , και μακριά από τις ακτίνες του ηλίου , μερικές μέρες για να επουλωθούν οι πληγές , το ίδιο ισχύει και για ορισμένα φυτά γεράνια πελαργόνια και που δεν ανήκουν στην οικογένεια των παχύφυτων . Σχεδόν όλα τα μαλακά μοσχεύματα πλην των παχύφυτων χρειάζονΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΓΥΑΛΙται την προστασία ενός γυαλιού ή ενός πλαστικού καλύμματος που θα μας επιτρέπει να διατηρούμε μια υγρή , κλειστεί ατμόσφαιρα η οποία επιβραδύνει την απώλεια υγρασίας από τα μοσχεύματα Το ρίζωμα βοηθιέται επίσης από την ζέστη , ιδιαίτερα αν αυτή παράγεται κάτω από το μέσο εμφύτευσης . κάτω από ιδανικές συνθήκες τα μαλακά μοσχεύματα ριζώνουν σε 8 με 15 μέρες Τα μη θερμαινόμενα πλαίσια σ έναν ανοιχτό κήπο , ή στην βεράντα είναι κατάλληλα τόσο για μαλακά όσο και για ημίσκληρα μοσχεύματα ωστόσο εδώ και ανάλογα με την εποχή και της καιρικές συνθήκες μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρονικό διάστημα για να ριζώσουν ,αυτό όμως μπορεί να μην είναι και τόσο σημαντικό για τον ερασιτέχνη .Η θέση του πλαισίου είναι σημαντική . Αν το βλέπει καλά ο Ήλιος θα είναι βέβαια πιο ζεστό από ένα πλαίσιο που βρίσκεται στη σκιά και αυτό θα κάνει τα μοσχεύματα να πιάσουν πιο γρήγορα . Ωστόσο αν δεν πάρουμε κάποιες προφυλάξεις , τα μοσχεύματα μπορεί να καούν και να ξεραθούν , αν είναι εντελώς εκτεθειμένα στο δυνατό Ήλιο μέσα στο πλαίσιο . Σ αυτή την περίπτωση δεν θα πρέπει να αφαιρέσουμε το τζάμι , ή το πλαστικό γιατί αμέσως τα μοσχεύματα θα μαραθούν και θα καταστραφούν , αλλά να λάβουμε μέτρα ώστε να μην είναι εκτεθειμένα στην άμεση ηλιακή ακτινοβολία , αλλά να τα σκιάσουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να περνά στο εσωτερικό ένας έμμεσος ηλιακός φωτισμός .


Πως παίρνουμε μόσχευμα από μαλακό ξύλο , κομμένο στο γόνατο.



ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΟ ΞΥΛΟ-Α                ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΟ ΞΥΛΟ-Β         ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΑΠΟ ΜΑΛΑΚΟ ΞΥΛΟ-Γ
Μόλις τελειώσουμε τα άρθρα που αναφέρονται στον πολλαπλασιασμό με μοσχεύματα θα γράψουμε ένα άρθρο για τα υλικά και της συνθήκες ριζοβολίας εκεί θα δούμε πως να κατασκευάσουμε μονοί μας και με απλά υλικά πλαίσια θερμαινόμενα και ψυχρά , υπόστρωμα ριζοβολίας ανώτερης ποιότητος απ αυτήν του εμπορίου , και ποιες είναι οι απαραίτητες συνθήκες για να έχουμε μεγάλη επιτυχία , και να απεξαρτητοποιηθούμε από τα σκουπίδια του εμπορίου .
                                                                   



                                                                     ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                         ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ 
                                                         kutsukis@gmail.com                             




  Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection
ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΜΕ ΝΥΧΙ
Τα μοσχεύματα από σκληρό ξύλο γίνονται από ώριμα στελέχη των θάμνων και των δέντρων και αποτελούν την πιο απλή απ όλες τις μεθόδους αναπαραγωγής . Αυτά τα μοσχεύματα συχνά εξασφαλίζονται και ριζώνουν εύκολα σε συνηθισμένο έδαφος στο ύπαιθρο .
Τα μοσχεύματα από σκληρό ξύλο συνήθως γίνονται από γέρα στελέχη και είναι τουλάχιστον 1 έτους Το μήκος αυτών των μοσχευμάτων ποικίλλει από 10 μέχρι 30 cm .
Συχνά είναι προτιμότερο να κόβουμε τα μοσχεύματα με τακούνι ή με νύχι δηλαδή στη βάση τους να υπάρχει ένα κομμάτι πιο ηλικιωμένο ξύλο . Αυτό είναι απαραίτητο για την περίπτωση των κωνοφόρων που αναπαράγονται από μικρούς πλευρικούς βλαστούς . Τα μοσχεύματα που δεν έχουν κοπεί με τακούνι ή με νύχι κόβονται ακριβώς κάτω από ένα γόνατο (την ένωση του φύλλου και του στελέχους ) αλλά υπάρχουν ορισμένα φυτά που προτιμώνται ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΜΕ ΤΑΚΟΥΝΙτα μοσχεύματα που κόβονται μέσα στο γόνατο .Στα φυτά με στελέχη με εντεριώνη , είναι προτιμότερο να κόβουμε το μόσχευμα ακριβώς στο σημείο όπου φυτρώνει ο βλαστός της τρέχουσας εποχής , γιατί σ αυτό το σημείο η περιοχή από εντεριώνη περιορίζεται στο ελάχιστο .Σε όλα τα μοσχεύματα είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα τουλάχιστον μάτι κοντά στην κορυφή για να μπορεί απ αυτό να μεγαλώσει το στέλεχος . Δεν χρειάζεται να υπάρχουν μάτια κοντά στη βάση , γιατί οι ρίζες δεν παράγονται από μάτια αλλά από εσωτερικούς ιστούς του κομβίου .
Το φθινόπωρο είναι μάλλον η καλύτερη εποχή για να κόψουμε μοσχεύματα από σκληρό ξύλο . Αυτά μπορούμε στη συνεχεία να τα φυτέψουμε αμέσως ή να τα δέσουμε σε μάτσα και να τα βάλουμε σε υγρό χώμα μέχρι την άνοιξη . Παρά πολλά φυλλοβόλα φυτά αναπαράγονται με μοσχεύματα αναπαράγονται με μοσχεύματα από σκληρό ξύλο και ανάμεσα τους είναι οπωροφόρα δέντρα , καθώς και πολλοί θάμνοι και δέντρα καλλωπιστικά .Πολλά μοσχεύματα από σκληρό ξύλο μπορούν εύκολα να πιάσουν σ έναν ανοιχτό κήπο . Διαλέξτε μια προστατευμένη θέση που να είναι απαλλαγμένη από αγριόχορτα . Για να φυτέψουμε τα μοσχεύματα απλώνουμε κάτω ένα σπάγκο και σκάβουμε ένα ρηχό αυλάκι , έτσι που η πλευρά του να είναι ίσια και κατακόρυφη , και δίπλα ακριβώς στο σπάγκο . Βάζουμε τα μοσχεύματα στο αυλάκι σε απόσταση λίγων εκατοστών μεταξύ τους και σε βάθος άσο τουλάχιστον με τα τρία τέταρτα του μήκους τους . Μετά ξαναρίχνουμε το χώμα μέσα στο αυλάκι και το πατάμε καλά δίπλα στα μοσχεύματα . Αν υπάρχουν περισσότερες από μια σειρές , συνήθως αφήνουμε μια απόσταση 30 cm μεταξύ τους .

 

ΑΠΟ ΤΟΝ
ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
kutsukiss@gmail.com 

Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection


Υπάρχουν δυο διαφορετικοί τρόποι κλαδέματος των θάμνων: ο σωστός και ο λάθος .Και
από τους δυο , ο πιο διαδεδομένος είναι ο δεύτερος Συνηθίζεται να παίρνει κάποιος ένα κλαδευτήρι και να αφαιρεί όσα κλαδιά νομίζει ότι πρέπει να αφαιρέσει λες και κάποια εσωτερική διαίσθηση τον ωθεί να το κάνει .Αυτό , βέβαια μπορεί να ικανοποιεί τις εσωτερικές μας παρορμήσεις , δεν ικανοποιεί όμως τους θάμνους.
Ο σωστός τρόπος για να κλαδέψει κανείς έναν θάμνο είναι να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο ο θάμνος αυτός ανθοφορεί .Αν δηλαδή , βγάζει τα άνθη του πάνω στην τρέχουσα βλάστηση ή στη βλάστηση που αναπτύχτηκε τον προηγούμενο χρόνο .Κι αυτό είναι εύκολο να γίνει , παρατηρώντας τον την εποχή που ανθίζει Αν λοιπόν , η ανθοφορία γίνετε στην τρέχουσα βλάστηση (και αυτό συμβαίνει στους περισσότερους θάμνους που ανθίζουν το καλοκαίρι ) ΒΑΘΥ ΚΛΑΔΕΜΑπρέπει να κλαδέψουμε βαθιά τα κλαδιά που άνθισαν , νωρίς την άνοιξη για να ενθαρρύνουμε το φυτό να φτιάξει νέα ζωηρή και άφθονη βλάστηση . ( όταν λέμε βαθύ κλάδεμα εννοούμε αυτό που βλέπουμε στην εικόνα )Αν αντίθετα ανθίζει , πάνω στην περσινή βλάστηση ,(και αυτό συμβαίνει στους θάμνους που ανθίζουν την άνοιξη ) τότε πρέπει να αφαιρέσουμε αμέσως μετά την ανθοφορία τα κλαδιά που άνθισαν , σχεδόν μέχρι το σημείο εκβλάστησης .
Όταν κλαδεύουμε θα πρέπει να θυμόμαστε πάντα γιατί κλαδεύουμε . Ο σκοπός του κλαδέματος είναι να ενισχύσει την παράγωγη υγιούς ανθοφορίας και καρποφορίας . Επιπρόσθετα δε , μπορεί να είναι και ο περιορισμός της υπέρμετρης ή άκομψης ανάπτυξης . Αποτελεί μεγάλο λάθος να πιστεύουμε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι θάμνοι χρειάζονται κλάδεμα και μάλιστα να τους κατατάσσουμε στη μια ή στην άλλη κατηγορία κλαδέματος που αναφέραμε πιο πάνω
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι θάμνοι δεν χρειάζονται ποτέ κανένα κλάδεμα παρά μόνον για να διατηρήσουμε το επιθυμητό ύψος και σχήμα και για την αφαίρεση ξερών κλαδιών
Υπάρχει όμως μια εργασία που περιγράφεται σαν κλάδεμα , αλλά που στην πραγματικότητα δεν είναι .Είναι το καθάρισμα των ξερών λουλουδιών μετά την ανθοφορία τους . Σε μερικές περιπτώσεις αυτό γίνεται εύκολα με το χέρι , κόβοντας δηλαδή τα άνθη Σε ορισμένους που έχουν αγκάθια ή κόβονται δύσκολα τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το κλαδευτήρι . Το καθάρισμα αυτό το κάνουμε για να εμποδίσουμε τα φυτά να σχηματίσουν ανεπιθύμητους σπόρους , πράγμα που θα είχε σαν αποτέλεσμα να ελαττωθεί η ανθοφορία τον επόμενο χρόνο .
                                                   


                                                                              ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                                ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                                     kutsukiss@gmail.com                      
                                                                                 
 
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
 
 

ΑΝΘΟΚΥΔΩΝΙΑ ,ΤΣΙΝΤΟΝΙΑ , CHAENOMELES

Ετικέτες Technorati:


Περιγραφή του φυτού
Οι ανθοκυδωνιές ή ιαπωνικές κυδωνιές είναι θάμνοι ανθεκτικοί σε αντίξοες καιρικές συνθήκες , αφού μπορούν να καλλιεργηθούν τόσο στα θερμά όσο και στα ψύχρα μέρη . Είναι θάμνοι φυλλοβόλοι ή ημιαειθαλείς και κατάγονται από την ανατολική Ασία . Είναι θάμνοι πολυκλαδοι , και ανθίζουν στα τέλη του χειμώνα και πριν βγάλουν φύλλα Καλλιεργούνται για τα ωραία τους άνθη ,
Καλλιέργεια
Όλες οι ανθοκυδωνιές καλλιεργούνται εύκολα σ οποιοδήποτε έδαφος , αλλά προτιμάνε θέσεις λιαζόμενες.
Πολλαπλασιασμός
Οι ανθοκυδωνιές πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα με διαίρεση με παραφυάδες και με καταβολάδες ,πολλαπλασιάζονται επίσης με σπόρο ,αν και δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αφού τα σπορόφυτα δεν θα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τα μητρικά φυτά , επιπλέον για να φυτρώσουν οι σπόροι θα πρέπει να περάσουν από ένα διάστημα σε συνθήκες ψύχους για να διακοπή ο λήθαργος και να φυτρώσουν .
Γι αυτό η μέθοδος αυτή δεν είναι η ενδεδειγμένη , αν παρόλα αυτά την χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να βάλουμε του σπόρους για 2 μήνες στο ψυγείο (όχι στην κατάψυξη) κα να τους φυτέψουμε στις αρχές ης άνοιξης .Μπορούμε επίσης να φυτέψουμε (σταματήσουμε) τους σπόρους το φθινόπωρο και να τους αφήσουμε έξω εκτεθειμένους στις καιρικές συνθήκες , εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι θα πρέπει να προστατεύουμε του σπόρους από τυχόν επιθέσεις (ζώων πουλιών κλπ)
Ο ευκολότερος και πιο διαδεδομένος τρόπος πολλαπλασιασμού είναι με παραφυάδες και με διαίρεση. Μπορούμε να βγάλουμε παραφυάδες ή να διαιρέσουμε το φυτό μετά την πτώση των φύλλων ,στις αρχές δηλαδή του χειμώνα και πριν από την άνθιση .Τα νέα φυτά μπορούμε να τα φυτέψουμε σε μικρές γλάστρες για να δυναμώσουν οι ρίζες και μετά να τα φυτέψουμε στην οριστική τους θέση , μπορούμε επίσης να τα φυτέψουμε και κατευθείαν στην οριστική τους θέση .
Πολλαπλασιάζονται επίσης με μοσχεύματα από ώριμο ή ημιώριμο ξύλο που θα πρέπει να φυτευτούν το χειμώνα και θα πρέπει να παραμείνουν εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες .
Κλάδεμα
Επειδή είναι θάμνος πολυκλαδής που σημαίνει ότι φύονται πολλές παραφυάδες, δεν χρειάζεται κλάδεμα, παρά μόνον η αφαίρεση των ξερών κλαδιών, και των κλαδιών που μπορεί να χαλάνε το σχήμα .Το κλάδεμα για την διαμόρφωση του σχήματος πρέπει να γίνετε μετά το τέλος της ανθοφορίας , ενώ τα ξερά τα αφαιρούμε αφού ξεραθούν .
Προβλήματα και ασθένειες
Είναι θάμνος ανθεκτικός σε ασθένειες και δεν παρουσιάζει προβλήματα . όμως το καλοκαίρι πολλά έντομα φωλιάζουν κάτω από το φυτό , και ιδιαίτερα κάτω από τα φύλλα και ανάμεσα στα κλαδιά, αν και δεν δημιουργούν πρόβλημα στο ίδιο το φυτό μπορεί να μετακινηθούν και να δημιουργήσουν πρόβλημα στα διπλανά φυτά , προληπτικά ψεκάζουμε με ένα ήπιο εντομοκτόνο (θερινό πολτό) .
Ποικιλίες
Από τα καλλιεργούμενα είδη
Η Chaenomeles japonica είναι ένα είδος νάνο , που δεν ξεπερνά σε ύψος το 1,5 μέτρο και βγάζει άνθη πορτοκαλοκίτρινα την άνοιξη . Ανάμεσα στις πιο εντυπωσιακές ποικιλίες της είναι η (Alba grandiflora με άσπρα άνθη) , η (rosea grantiflora με ροζ-κοκκινα άνθη) και η (Rubra grantiflora με κατακόκκινα άνθη) και των τριών τα άνθη είναι πολύ μεγάλα.
Η Chaenomeles spesiosa φτάνει σε ύψος τα 3 μέτρα ανθίζει νωρίτερα , προς τα τέλη του χειμώνα , τα άνθη της είναι άλικα κόκκινα ,και ομαδικά . Έχει δώσει έναν αριθμό από σημαντικές ποικιλίες με μεγάλα άνθη διαφόρων χρωμάτων . Ανάμεσα σ αυτές , εντυπωσιακές είναι η ( Brilliant με χρώμα άλικο ) , η ( Moerloosii με χρώμα ροζ και άσπρο) η ( Nivalis με χρώμα άσπρο ) ,η ( Phylis Moore με χρώμα ροζ της αμυγδαλιάς , ημίδιπλα ) και η( Spitfire με χρώμα σκούρο κόκκινο) .
Από μια διασταύρωση της Chaenomeles japonica και της Chaenomeles spesiosa προήρθε η Chaenomeles χ Superba ,η οποία έδωσε ποικιλίες με ζωηρόχρωμα άνθη . Μερικές από τις καλύτερες είναι η Knarhill Scarlet με άνθη έντονα κόκκινα , που κρατάνε για πολύ μεγάλο διάστημα η Nicoline με άνθη άλικα η Hever Castle με χρώμα ροζ , η Rowallane με χρώμα πορφυρό ηRosea Flofe Pleno με άνθη διπλά και χρώματος ροζ η Apple Blossom με άνθη μεγάλα και χρώμα ελαφρά ροζ . Αυτές όλες οι ποικιλίες έχουν το χαρακτηριστικό ότι , αμέσως μετά την ανθοφορία , εμφανίζονται πάνω στα κλαδιά οι καρποί τους που είναι μεγάλοι ,κίτρινοι και αρωματικοί.
                                                                                    
                                                                         ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                            ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ 
                                                                  kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection
                                                 
Για να κλαδέψουμε, θα χρειαστούμε ορισμένα εργαλεία ,ένα κλαδευτήρι ,ένα μαχαίρι ,ένα ψαλίδι κλαδέματος με μακριούς βραχίονες ,ένα πριόνι και ένα κλαδευτήρι με λυγισμένους βραχίονες .Όλα αυτά πρέπει να είναι φτιαγμένα από καλά υλικά , για να μην σπάσουν κατά τη διάρκεια του κλαδέματος ,επίσης θα πρέπει να κόβουν αρκετά καλά για να μη δημιουργούν κακές τομές (όχι λείες και με ξέφτια που συχνά συντελούν στη δημιουργία προσβολών από ασθένειες στα φυτά, και ιδιαίτερα από τους μύκητες ) Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε πριόνι για να κόψουμε έναν τρυφερό βλαστό , που μπορεί εύκολα να κοπεί ακόμα και με μαχαίρι ,γιατί μπορεί να τραυματίσουμε ανεπανόρθωτα το φυτό.
ΚΛΑΔΕΜΑ
Όταν κλαδεύουμε κάνουμε πάντα τις τομές προς τη μεριά των εξωτερικών οφθαλμών , οι οποίοι θα μας δώσουν τη βλάστηση προς τη μεριά που θέλουμε Κόβουμε λοξά προς την αντίθετη ΚΛΑΔΕΜΑπλευρά του οφθαλμού , και λίγο πιο πάνω από αυτόν .Αν χρειάζεται να αφαιρέσουμε ένα ολόκληρο κλαδί , το κόβουμε βαθιά στο σημείο που ενώνεται με τον κορμό ή με τον βραχίονα , χωρίς να αφήσουμε κομμάτι .Αν το κλαδί είναι μεγάλο και βαρύ , χρησιμοποιούμε το πριόνι και κόβουμε πρώτα από κάτω προς τα πάνω . Αυτό θα εμποδίσει το κλαδί να σπάσει και να δημιουργήσει ζημιά στη φλούδα του υπόλοιπου δέντρου . Πριονίζουμε μετά από πάνω ,και αφού αφαιρέσουμε το κλαδί , περιποιούμαστε την τομή , αφαιρώντας με ένα μαχαίρι όλα τα πριονίδια , ώστε να γίνει λεία , μετά θα πρέπει να προστατεύσουμε το φυτό
από μυκητολογικές προσβολές και ιώσεις , αλείφοντας την πληγή με ειδικές αλοιφές που κυκλοφορούν στο εμπόριο , με κερί ή παραφίνη και στην ανάγκη με λαδομπογιά .

Ανθοφόρα δέντρα Στον πρώτο χρόνο κλαδεύουμε τα δέντρα που μας δίνουν ανθοφορία ,( όπως ανθοροδακινιές )μόνο για να δημιουργήσουμε έναν καλό σκελετό όπως ακριβώς θα κάνουμε και με τα καρποφόρα . Επίσης , φροντίζουμε να αφαιρέσουμε όλους τους αδύνατους βλαστούς , ή αυτούς που κλείνουν το δέντρο , και τους βλαστούς που βρίσκονται στο εσωτερικό . Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τις παραφυάδες που θα πρέπει της να κόβουμε όσο γίνετε πιο κοντά στον κορμό και να καταστρέφουμε όλα τα ματιά , τα οποία πιθανόν να βλαστήσουν και να δώσουν νέους ανεπιθύμητους βλαστούς .

Ανθοφόροι θάμνοι

Κλαδεύουμε αμέσως μετά την άνθιση τους , αυτούς που ανθίζουν στο τέλος του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης . Όλα τα αλλά ,που ανθίζουν το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο ,τα κλαδεύουμε στο τέλος του χειμώνα.
Αειθαλή και κωνοφόρα
Αυτά χρειάζονται πολύ λίγο ή και καθόλου κλάδεμα , εκτός αν τα καλλιεργούμε σε φράχτες ή για χωρίσματα . Η καλύτερη πάντως εποχή για να κλαδέψουμε τα αειθαλή είναι το τέλος Μάρτιου , ενώ για τα κωνοφόρα προτιμάμε το φθινόπωρο Τα μεμονωμένα δέντρα είναι προτιμότερο να τα αφήνουμε να αναπτυχτούν φυσικά , με λίγο καθάρισμα .
Καλλωπιστικά δέντρα και θάμνοι
Τα αφήνουμε να αναπτυχτούν στο φυσικό τους σχήμα και μέγεθος Τα κλαδεύουμε μόνο στην αρχή για να τα βοηθήσουμε να δημιουργήσουν τα πρώτα τους κλαδιά , αφαιρούμε επίσης την κακή τραυματισμένη και προσβλημένη από ασθένειες βλάστηση , επίσης κλαδεύουμε έτσι ώστε να ανοίξουμε το φυτό από τα πολλά κλαδιά ή για να αφαιρέσουμε τους παλιούς βλαστούς και να δημιουργήσουμε χώρο για τους νέους .

                                                                                      ΑΠΟ ΤΟΝ 
                                                                         ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ 
                                                                           kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner
Protected by Copyscape Online Copyright Protection
                              
Σε ορισμένες περιπτώσεις, και ιδιαίτερα στην δενδροκομία , χρησιμοποιούμε τον γεφυρωτό και τον δια προσεγγίσεως ,κυρίως για την αντικατάσταση κλαδιού, που καταστράφηκε περιμετρικά ο φλοιός του από χαλάζι ,παγετό ή από φάγωμα ζώων.
Γεφυρωτός:
Μοιάζει αρκετά με τον στεφανίτη ,η διαφορά τους είναι στο ότι το υποκείμενο δεν το κόβουμε οριζόντια , αλλά, αντίθετα χαράζουμε τον φλοιό , ώστε να μπει το εμβόλιο ,ενώ καθαρίζουμε καλά όλο το καταστραμμένο μέρος .Το εμβόλιο (που συνήθως είναι κλαδί από το ίδιο το δέντρο , και θα πρέπει να εκφύεται κάτω από το καταστραμμένο μέρος) κόβεται στην άκρη του σε σχήμα σφήνας ,λεπτής κι από της δυο πλευρές .Λυγίζουμε τότε το κλαδί και τοποθετούμε το άκρο του στη σχισμή κάτω από τον φλοιό .Κατόπιν όπως είπαμε και για αλλά είδη εμβολιασμού ,γίνεται το δέσιμο και η επάλειψη Εννοείται ότι το κλαδί θα πρέπει να έχει το ανάλογο μήκος για να φτάσει στο σημείο του υγιούς βλαστού ή κορμού .Αν ο κορμός είναι αρκετά χοντρός ,πρέπει να χρησιμοποιήσουμε περισσότερα από ένα εμβόλια.
Δια προσεγγίσεως:
Ο εμβολιασμός δια προσεγγίσεως γίνετε στις περιπτώσεις που θέλουμε να ενώσουμε δυο κλαδιά η δέντρα που είναι γειτονικά και αδύνατα. Σ αυτή την περίπτωση τα δυο κλαδιά ή δέντρα πρέπει να έχουν την ίδια περίπου ηλικία ,να είναι καλά ξυλοποιημένα και να έχουν περίπου την ίδια διάμετρο ή τουλάχιστον ,η διάμετρος του εμβολίου να είναι λίγο μεγαλύτερη από τη διάμετρο του υποκειμένου .Αφαιρούμε φλοιό μαζί με λίγο ξύλο και από τα δυο και τα ενώνουμε, ώστε να προσαρμοστούν καλά, τα δένουμε και τα επαλείφουμε.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι ισχύουν επίσης όσα έχουμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο στον πολλαπλασιασμό των φυτών http://spitikiposkaimpalkoni.blogspot.gr/2013/02/ways-of-propagation.html (συμβατότητα, δεσίματα, επαλείψεις, κλπ ) .
Προσεχώς φωτογραφίες ή σκίτσα
                                                                                         
                                                                        ΑΠΟ ΤΟΝ
                                                           ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ
                                                                 kutsukiss@gmail.com
Protected by Copyscape Web Plagiarism Scanner